Praten over de dood met kinderen: dit begrijpt een baby/dreumes

16 mei 2022 · 10:30

Update: 10 oktober 2022 · 09:32

Wat kan een baby of dreumes al bevatten over de dood en rouwgevoelens? Meer dan je misschien verwacht. Hier een overzicht.

Ondanks een baby nog niet kan praten, en een dreumes misschien een paar woorden kent, voelen ze alles wat er om hun omgeving gebeurt. In tijden van rouw kun je er ook voor hen zijn, door je af te stemmen op wat zij nodig hebben.

Noot

Je kijkt naar de kalenderleeftijd. Sommige kinderen, die bijvoorbeeld al levenservaring hebben met de dood, zijn verder in hun ontwikkeling ten aanzien van de dood.

Baby / dreumes (0 – 2 jaar):

kennen nog geen taal en weten dus niet wat dood betekent. Maar ze voelen feilloos hun omgeving en andermans gevoelens.

kun je bijstaan door uit te leggen wat er gebeurt. Ze voelen dat je stem in overeenstemming is met wat zij aanvoelen. Dit verlaagt hun stressniveau;

hebben bij groot verdriet of stress extra behoefte aan liefde, lichamelijk contact, eten en drinken;

hebben ook ritme en stabiliteit is nodig.

Rouwende kinderen (algemene tips):

voelen in het nu en stellen rouw zo nodig uit;

uiten hun gevoel vaak in spel en gedrag, niet in altijd in woorden;

kunnen in regressie gaan (ze laten nieuwe vaardigheden en grijpen naar dat wat ze al goed onder de knie hebben, zodat het niet te veel van ze vraagt);

kunnen aspecifieke klachten krijgen: buikpijn, hoofdpijn, niet kunnen slapen. Hun emoties voelen ze dan letterlijk in een lichamelijke klacht;

hebben herhaling nodig. Daarom stellen ze vaak dezelfde vraag opnieuw. Geef steeds hetzelfde antwoord, deze herhaling is nodig om het nieuws te kunnen bevatten;

rouwen in hun ontwikkeling. Rouw is een leven lang en naarmate ze opgroeien, vragen ze ook meer over een overledenen. Het is belangrijk dat er steeds ruimte is om hierover te praten.

Bron: Rebecca Dabekaussen, rouwtherapeut