Praten over de dood met kinderen: dit begrijpt een kleuter

16 mei 2022 · 15:35

Update: 10 oktober 2022 · 09:33

Hoe praat je met een kleuter over de dood? Op deze leeftijd zijn kinderen veel bezig met vragen en begrijpen. Hier lees je hoe je met die behoefte kan omgaan.

De kleuterleeftijd staat in het teken van ontdekken. Door daar ruimte aan te geven, kun je de dood bespreekbaar maken.

Noot

Je kijkt naar de kalenderleeftijd. Sommige kinderen, die bijvoorbeeld al levenservaring hebben met de dood, zijn verder in hun ontwikkeling ten aanzien van de dood.

Kleuters (4 - 6 jaar):

ervaren de dood, net als peuters, als iets tijdelijks;

voelen vaak weinig lading bij het woord 'dood', evenals het woord 'leven';

denken heel concreet en willen veel uitleg (stellen veel waaromvragen);

nemen alles wat je zegt letterlijk (zeg bijvoorbeeld niet: "Opa slaapt," als hij dood is);

gebruiken hun zintuigen om te begrijpen hoe iets in elkaar zit (ze willen voelen, luisteren, ruiken wat er gebeurt).

Rouwende kinderen (algemene tips):

voelen in het nu en stellen rouw zo nodig uit;

uiten hun gevoel vaak in spel en gedrag, niet in altijd in woorden;

kunnen in regressie gaan (ze laten nieuwe vaardigheden en grijpen naar dat wat ze al goed onder de knie hebben, zodat het niet te veel van ze vraagt);

kunnen aspecifieke klachten krijgen: buikpijn, hoofdpijn, niet kunnen slapen. Hun emoties voelen ze dan letterlijk in een lichamelijke klacht;

hebben herhaling nodig. Daarom stellen ze vaak dezelfde vraag opnieuw. Geef steeds hetzelfde antwoord, deze herhaling is nodig om het nieuws te kunnen bevatten;

rouwen in hun ontwikkeling. Rouw is een leven lang en naarmate ze opgroeien, vragen ze ook meer over een overledenen. Het is belangrijk dat er steeds ruimte is om hierover te praten.

Bron: Rebecca Dabekaussen, rouwtherapeut