Praten over de dood met kinderen: dit begrijpt een schoolkind (vanaf 9 jaar)

Kinderen vanaf 9 begrijpen steeds beter hoe de wereld in elkaar steekt. Net als schoolkinderen vanaf 6 jaar, kunnen ze wel worstelen hiermee. 

Schoolkinderen (vanaf 9 jaar):

• beseffen dat uiteindelijk iedereen een keer doodgaat;

• vertrouwen in de natuurlijke hiërarchie: eerst gaat de oudste;

• hebben veel vragen over het leven;

• worstelen soms met een schuldgevoel en neigen dat bij zichzelf neer te leggen

Rouwende kinderen (algemene tips):

• rouwen in het nu en stellen hun rouw zonodig uit;

• uiten hun gevoel vaak in spel en gedrag, niet in altijd in woorden;

• kunnen in regressie gaan (ze laten nieuwe vaardigheden en grijpen naar dat wat ze al goed onder de knie hebben, zodat het niet te veel van ze vraagt);

• kunnen aspecifieke klachten krijgen: buikpijn, hoofdpijn, niet kunnen slapen. Hun emoties voelen ze dan letterlijk in een lichamelijke klacht;

• hebben herhaling nodig. Daarom stellen ze vaak dezelfde vraag opnieuw. Geef steeds hetzelfde antwoord, deze herhaling is nodig om het nieuws te kunnen bevatten;

• rouwen in hun ontwikkeling. Rouw is een leven lang en naarmate ze opgroeien, vragen ze ook meer over een overledenen. Het is belangrijk dat er steeds ruimte is om hierover te praten.

Bron: Rebecca Dabekaussen, rouwtherapeut

Lees ook:

Dit begrijpt een baby/dreumes over de dood

Dit begrijpt een peuter over de dood

Dit begrijpt een kleuter over de dood

Dit begrijpt een schoolkind (vanaf 6 jaar) over de dood

Dit begrijpt een tiener over de dood

• Blog Jurgen | 'Daar sta ik dan, als een klein kind mijn tranen te verbergen'

  Blog Jurgen | 'Daar sta ik dan, als een klein kind mijn tranen te verbergen'

• Kindervragen over de dood: 'Soms is de vraag belangrijker dan het antwoord'

  Kindervragen over de dood: 'Soms is de vraag belangrijker dan het antwoord'