Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Blog Dieke: “Gaat het ooit wennen, leven zonder vader voor de kinderen?”

25 juni 2018 · Leestijd 4 min

Dieke vraagt zich af of het ooit gaat wennen: het leven zonder haar man Dirk, het leven zonder de vader van hun twee kinderen. Juist op feestdagen is dit extra voelbaar, zoals laatst op Vaderdag. Hoe kom je zo’n dag op een goede manier door, helemaal als het de eerste keer is?

We kunnen weer een eerste keer van ons lijstje afstrepen. Al vraag ik me af of het ooit gaat wennen, het leven zonder vader voor de kinderen. Ik vind het lastig. Helemaal op dagen met extra lading, zoals Vaderdag vorige week. Ondanks dat het een goede dag was, ben ik toch wel blij dat het voorlopig achter de rug is. Nu ‘hoeven we’ pas eind van het jaar weer.

Geen vader meer: confronterend

Toen Dirk nog leefde, heb ik er nooit zo bij stil gestaan dat dagen zoals Vader- en Moederdag best vreemd zijn. In onze huidige situatie is dat anders. Overal om je heen wordt er veel aandacht aan besteed. Wanneer je geen vader of moeder meer hebt, is dat in de aanloop naar zo’n dag toe keer op keer confronterend, laat staan op de dag zelf. Eerlijk, zelf weet ik niet hoe het is om geen vader of moeder meer te hebben, mijn kinderen weten het wel. Deze Vaderdag heb ik de confrontatie met het niet-compleet-zijn als gezin wel ervaren.

“Elke dag mis ik Dirk meer, elke dag dat de kinderen zonder hun vader moeten is er één teveel.”

Het is vreselijk verdrietig als er één of soms zelfs beide ouders missen. Dit verdriet zit in alle dagen, niet alleen in de bijzondere dagen waarop je zo met de neus op de feiten wordt gedrukt. Elke dag mis ik Dirk meer, elke dag dat de kinderen zonder hun vader moeten is er één teveel. Maar er is geen keuze, dus wilde ik er toch wat van maken.

Ze hebben wél een vader

Ook al is hij niet meer lijfelijk aanwezig, mijn kinderen hebben natuurlijk wél een vader. Dáár wilde ik deze Vaderdag mee bezig zijn, met het feit dat ook zij gewoon een vader hebben. Dus op deze dag stonden we stil bij alle mooie dingen die we samen meegemaakt hebben. Voor één dag hadden we het even niet zozeer over het gemis.

In de weken voor Vaderdag wordt er natuurlijk op school en de opvang iets moois geknutseld voor alle vaders. Hoe doe je dat als je vader dat cadeautje niet kan openmaken omdat hij overleden is? Gelukkig hebben zowel school als de opvang dit fantastisch opgelost. Ze hebben met me overlegd en daarna hebben ze met de kinderen zelf bekeken wat ze wilden maken.

De cadeautjes van Jesse en Isa
De cadeautjes van Jesse en Isa.

Jesse wilde graag een potje met een kaarsje beschilderen en een mooie tekening maken voor op het graf. Isa wilde het cadeautje wat bedoeld was voor vader nu voor mij maken. Ook heeft ze nog een mooi lichtje gemaakt voor op het graf.

Regenboog

Zo zijn we Vaderdag dus traditioneel gestart, met cadeautjes en een ontbijtje. We hebben de cadeautjes naar het graf gebracht en daar samen een croissantje gegeten en wat gedronken. Het was beregezellig.

“Soms, heel soms, krijgen we een bijzonder seintje.”

De kinderen hebben Dirk verteld wat ze allemaal meegemaakt hadden en hem de cadeautjes laten zien. Daarna zijn we leuke dingen gaan doen en zo verliep onze eerste Vaderdag zonder Dirk bijzonder mooi.

Aan het eind van de dag werden we nog op een prachtige regenboog getrakteerd. Toen wisten we weer even heel zeker: ondanks dat Dirk niet hier bij ons is, is hij op een prachtige plek. En soms, heel soms, krijgen we een bijzonder seintje en weten we dat hij altijd bij ons, in ons hart is. Dit geeft rust en vertrouwen.

20180620_102541

Geschreven door

Dieke Broersma

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--