‘We gingen met zijn elven naar de Ardennen, en kwamen met zijn tienen terug’

“Joris en ik ontmoetten elkaar op een feestje via vrienden. Na een paar maanden spraken we af. Toen we eenmaal verliefd waren, was ik niet bij hem weg te slaan. Daarna hebben we ons samengestelde gezinnetje met puberende kinderen voortgezet. Dat was nooit saai.”

“Een van de eerste dingen die Joris aan mij vertelde, was dat zijn broer was overleden. ‘Jeetje, wat erg voor je ouders’, zei ik. Toen zei hij: ‘Hoezo, ze hebben de leukste nog?’ Humor was voor hem een manier om met het verlies van zijn broer om te gaan."

“Dat accepteerde ik niet altijd. ‘Je kunt niet alles weglachen’, zei ik dan. Joris liet niet aan iedereen zien wat er achter zijn stomme grapjes schuilging. Maar ik wist wel dichtbij te komen. Ik heb zijn broer Roel nooit gekend, maar ik weet dat ze beste vrienden waren.”

‘Iedereen kan zonder iedereen, zei hij’

“Joris en ik hebben wel eens het gesprek gehad: wat zou je de ander gunnen, als je er niet meer zou zijn? Ik zei tegen hem dat hij écht niet dood mocht gaan, dat ik niet zonder hem kon.
Hij vond dat onzin. ‘Iedereen kan zonder iedereen’, zei hij rationeel. Hij gunde mij een leven waarin ik gelukkig ben en doe wat ik wil. Dat had ik hem andersom ook gegund. Toch sta ik hier, en ligt hij daar.”

‘Als jij wakker wordt, dan ben ik er, zei ik. Maar twintig minuten later was het al te laat’

“Ruim twee jaar geleden gingen we met vrienden een weekendje weg. Joris kwam binnen in het huisje. Hij had veel last van zijn rug. Ik zei dat hij misschien even moest gaan liggen, na een warme douche. Terwijl hij onder de douche stond, zag ik hem ineens wegvallen. Zijn gezicht werd helemaal grijs. Toen is het heel snel gegaan.”

Aneurysma

Met een traumahelikopter werd hij naar het academisch ziekenhuis in Luik gebracht. Ik mocht niet mee, want er was geen ruimte in de helikopter. “Als jij wakker wordt, dan ben ik er”, zei ik. Maar twintig minuten later was het al te laat. Joris overleed aan een aneurysma: een verwijding in een bloedvat in zijn hoofd, dat is gescheurd.

“Hoe leuk ik het leven ook wil maken, ik mis wel een stukje onbevangenheid. Joris was zo’n levendig persoon. Dat krijg ik in mijn eentje nog niet voor elkaar. Toch blijkt wat Joris zei waar: iedereen kan zonder elkaar. Ook op de dagen dat ik denk dat het niet zo is, dan komt er een morgen waarop ik denk: oké, ik kan het dus wel.”

Kijk de aflevering van ik mis je op vrijdag 21 november om 16.35 uur op NPO 1.