Tattoo | ‘Dit voelt als een soort verbondenheid’
In deze rubriek vertellen mensen over hun herinneringstattoo aan een overleden dierbare. Deze keer deelt Amber het verhaal achter de afbeelding op haar arm, die zij plaatste als een herinnering aan haar vriend.
Als Amber en Mees op een warme zomeravond uit eten gaan, spreken ze de liefde naar elkaar uit en voeren ze een bijzonder gesprek over hun toekomst. Voor hun gevoel zijn ze klaar voor de volgende stap.
Bij thuiskomst gaat Amber naar bed. “Mees zou wat later naar bed komen, dat deed hij wel vaker. ‘Welterusten,’ zei hij nog.” In de ochtend wordt Amber wakker van het geroep van de buurman. “Ik rende naar beneden en vond Mees in het water bij onze tuin. Wat er precies is gebeurd, zal nooit helemaal duidelijk worden. Waarschijnlijk is hij getroffen door een hartstilstand.”
Zeven maanden lang houden nachtmerries en herbelevingen Amber ’s nachts wakker. Niet alleen omdat Mees is overleden, maar ook door de manier waarop. “Zijn overlijden heeft diepe sporen achtergelaten.” Uiteindelijk verkoopt Amber het huis van haar en Mees. “Het voelde niet meer als thuis.”
Het idee van een tattoo is er al snel. “Ik was op zoek naar een subtiel symbool met een krachtige betekenis, wat nooit zijn waarde zou verliezen.” Het Keltische teken staat voor onvoorwaardelijke liefde en kracht. Op Mees’ grafsteen staat hetzelfde symbool. “Dit voelt als een soort verbondenheid.”
Op lastige momenten kijkt Amber even naar de tattoo. “Ik ben trots op wat wij hadden, soms lijkt het of ik verliefder op hem ben dan ik ooit was.”
Lees ook over:
Tattoo | 'We hadden nooit verwacht dat het zo snel zou gaan'
Lees ook over:
