Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’

“Ik ben nieuwsgierig naar wat er gebeurt als ik doodga, naar wat je dan meemaakt”, vertelt Hadewych. “Ik geloof dat als je doodgaat, je dan voelt dat je ergens een klein onderdeel van bent, dat je voelt dat we allemaal verbonden zijn met elkaar. Ik ben benieuwd of we daar iets van meekrijgen, van dat gevoel: we zijn eigenlijk allemaal één.”

Dicht bij de dood

In een korte periode komt de dood voor de actrice dichterbij dan ooit. “Ik was in Tasmanië op een quad gaan rijden, en terwijl ik daarop zat, kreeg ik grootheidswaan. Ik voelde: we zijn één met de natuur, en ben te snel gaan rijden. Toen ben ik van de weg geraakt, maar naast de weg was een ravijn. Ik ben toen in een struik beland; de enige struik aan de rand van dat hele ravijn. Als ik een seconde eerder of later die grootheidswaan had gekregen, was ik dood geweest.”

Niet veel later wordt Hadewych ook nog beroofd in Cuba, en krijgt ze een podiumlamp hard tegen haar hoofd. In drie maanden tijd was ze voor haar gevoel dus drie keer dicht bij de dood. “Toen dacht ik: het is kennelijk de bedoeling dat ik leef. Leef ik het leven dat ik wil leven?” Het zette Hadewych ertoe aan zelf muziek te gaan schrijven.

Lichtjes geven

Voor haar dood heeft de actrice nog niets geregeld. Wel heeft ze gedachten bij wat ze wil nalaten. “Ik hoop dat als ik doodga, dat mensen zich mij herinneren als iemand die lichtjes geeft. Iemand die warmte geeft in mijn werk, vriendschappen, familie, aan mensen in de straat en aan iedereen die ik tegenkom. Dat vind ik heel erg waardevol. En dat mensen eraan denken dat ik ook wel eens dingen heb belicht die een beetje pijnlijk zijn of echt aandacht nodig hebben.”

Krachtige vrouw

“Mijn naam betekent ‘strijdster’ en ‘krachtige vrouw’. Volgens mijn moeder kwam ik op aarde en keek ik haar direct aan en zette ik een stem op. Maar vroeger wilde ik helemaal niet zo krachtig zijn.”

Maar of ze het nu wil of niet, vaak komt ze krachtig over. Dat past in de lijn waar ze uitkomt. “Ik heb twee heel sterke, dappere oma’s gehad. We zijn denk ik allemaal een soort trechters waarin allemaal dingen samenkomen van dingen die je voorouders hebben gevoeld en meegemaakt.”

Hadewych raakt geëmotioneerd. “Die lijn voel ik som. Ik vind het mooi om eraan te denken. Het zegt ook iets over dat je zo verbonden bent met elkaar. En je dingen blijft doorgeven. Mijn dochter van negen wilde haar spreekbeurt houden over ‘bang zijn’. Dat vind ik dan echt fantastisch.”

• Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’

  Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’

• Daphne Deckers in De Kist: ‘Ik voelde mijn vader door me heengaan toen hij stierf’

  Daphne Deckers in De Kist: ‘Ik voelde mijn vader door me heengaan toen hij stierf’

• Job Knoester in De Kist: 'De dag na het afscheid van ons zoontje ging ik weer aan het werk'

  Job Knoester in De Kist: 'De dag na het afscheid van ons zoontje ging ik weer aan het werk'