Blog Monique | ‘Dankzij een herinnering op Facebook denk ik aan “toen alles nog gewoon was”’
Vakanties. Bedoeld om te ontspannen, maar druk om voor te bereiden, ook voor Monique. “Ik herinner me het jaar waarin Richard nog de hele ochtend aan het werk was en ’s middags net op tijd op het vliegveld kwam.”
We zijn net terug van vakantie. En eerlijk, ik was daar meer aan toe dan ik van tevoren had gedacht. Met de grote valpartij en het gebroken sleutelbeen van Matteo ruim een maand eerder, en de twee oudsten die allebei eindexamen deden, was het al met al een spannende periode.
Van spanning naar ontspanning
De overstap naar ontspanning pakte ik daarom in stukjes aan. De week ervoor bouwde ik mijn werk af en ben ik ondertussen bezig met de voorbereidingen voor de vakantie. Bas is nog volop aan het werk, maar de kinderen zijn wel al vrij. Gelukkig hebben ze zin om gewoon een beetje te lummelen en te bankhangen en heb ik daar weinig omkijken naar.
Storm blijft dit jaar thuis en kijkt daar erg naar uit. Met boodschappengeld en een hele waslijst aan informatie moet dat lukken.
“Toen alles nog gewoon was”
Dan krijg ik op Facebook een herinnering van twaalf jaar terug. Bij herinneringen van zo lang geleden, denk ik altijd aan ‘toen alles nog gewoon was’. De herinnering gaat ook over de naderende vakantie en over de hoeveelheid werk vooraf.
Wat waren Storm en Dominic nog klein toen! Storm was net zeven en Dominic nog maar vier. Een tijd waarin ik alle koffers inpakte en alles regelde. Dat was pas druk.
'Eigenlijk was er weinig "gewoon" aan'
Ik herinner me ook een jaar waarin Richard tot ‘s morgens vroeg doorwerkte om daarna nog net op tijd op het vliegveld aan te komen. Dat was behoorlijk stressvol. Eigenlijk was er weinig “gewoon” aan, als ik er nu aan terugdenk.
Vakanties en wasmachines
Dit jaar vertrekken we eigenlijk wel ontspannen, gewoon een dag eerder met een overnachting halverwege. En omdat Storm thuisblijft, hebben we ook een oppas voor de hond en de poezen. Superfijn!
De week in Frankrijk vliegt voorbij. Bas gaat meestal naar het zwembad met Matteo en samen hebben ze daar de grootste lol. Dominic wil vooral bruin worden en schuift de hele dag met de zon mee. Ik lees mijn boek en geniet van ons samenzijn. Af en toe app ik met Storm over de planten en beantwoord ik zijn vragen over de wasmachine.
'Wat kan het leven raar lopen'
Een nieuw “gewoon”
Wat kan het leven raar lopen. Twaalf jaar na de Facebookherinnering, zit ik op een Franse camping met Bas te genieten. Storm is inmiddels volwassen en verantwoordelijk genoeg om thuis te blijven. Dominic ligt als een echte zestienjarige in de zon. En Matteo, toen nog niet geboren, is nu heerlijk aan het spelen in het zwembad. Het klinkt misschien als een hele gewone vakantie, maar ik moet er regelmatig nog even aan wennen.
Lees ook over:
Blog Monique | ‘De artsen vertelden mij wat ik niet wilde horen’
Lees ook over:
Lucille Werner mist haar vader: 'Ik zag een kwetsbaarheid in mijn vader, en hij in mij'
Geschreven door
Monique Mooren