Rouwvragen aan Manu Keirse | 'Ik voel me schuldig dat ik een nieuwe man ga ontmoeten'
In deze rubriek stellen 'Ik mis je'-volgers hun persoonlijke vragen rondom rouw aan Manu Keirse, klinisch psycholoog en emeritus hoogleraar verliesverwerking. Sasha houdt zielsveel van haar inmiddels overleden man. Binnenkort ontmoet ze en oude bekende en ze voelt zich schuldig; dit contact was ze nooit aangegaan als haar man nog leefde.
Beste Manu,
Tweeënhalf jaar geleden ben ik mijn man verloren. Wij hadden een heel erg fijn leven samen en hielden waanzinnig veel van elkaar. Ik heb ontzettend veel verdriet gehad, samen met mijn kinderen.
Ik heb mezelf pas aangemeld bij een club om andere mensen te ontmoeten en activiteiten te ondernemen. Daar zag ik online een oude bekende en we zijn samen in gesprek gegaan. Aanstaande zondag hebben we afgesproken om elkaar te ontmoeten.
Schuldig
Dat vind ik erg leuk, ik merk dat het me wat doet. Maar ik ben ook verdrietig. Dit contact was ik nooit aangegaan als mijn man nog leefde. Ik voel me bijna schuldig. Ben er zo mee bezig... Hoe ga ik hier mee om?
Groeten,
Sasha
Het antwoord van Manu Keirse
Beste Sasha,
Je schrijft dat je nog ontzettend veel van je man hield en dat je door het afscheid veel verdriet hebt gehad. Je voelt je nu ‘bijna schuldig’ omdat je het leuk vindt uit te zien naar een ontmoeting met een oude bekende. Je zou dit contact nooit zijn aangegaan als je man nog had geleefd, schrijf je.
Je blijft zijn vrouw
Het is tweeënhalf jaar geleden dat je man is overleden. Je blijft de vrouw van je overleden man, ook al leeft hij niet meer, maar dat wil niet zeggen dat je niet het recht hebt op een nieuw leven en een nieuwe relatie.
Het moeilijkste voor iemand die sterft en een partner nalaat, is vaak de bekommernis voor het verder welzijn van de partner, en hoe die het sterven kan overleven.
Als de kinderen volwassen zijn, kunnen die hun eigen weg gaan. Dat is een geruststelling. Maar de partner blijft alleen achter.
Gemakkelijker
Uit ervaring weten wij dat de herinnering aan een goede relatie maakt dat mensen vaak iets gemakkelijker de stap durven zetten naar nieuwe ontmoetingen en een nieuwe relatie dan mensen die uit een slechte relatie komen.
'Het is onderdeel van gezond overleven'
Het is dus helemaal niet verkeerd mogelijkheden te ontwikkelen die ooit afgesloten leken, vaardigheden en interesses te ontwikkelen die ooit op een laag pitje stonden en relaties met anderen te cultiveren die je voorheen nooit zou hebben geëxploreerd. Het is een onderdeel van een gezonde manier van overleven. Je kunt niet veranderen wat is gebeurd, maar je kunt jezelf veranderen en het beste van jezelf activeren.
Levendig meedragen
Een nieuwe ontmoeting is helemaal geen verraad ten aanzien van je overleden echtgenoot. In nieuwe authentieke ontmoetingen zal je hem altijd op de een of andere manier meenemen.
Alles wat je heeft verbonden, geraakt, geboeid in je echtgenoot, is niet verdwenen met zijn dood. Je moet het in een andere vorm integreren in je leven. Dat hoeft geen nieuwe ontmoetingen in de weg te staan.
Accepteren
Een voorwaarde is wel dat een nieuwe partner ook kan accepteren dat je die herinneringen ook levendig meedraagt in je verder leven.
Met genegen groet,
Manu Keirse
Boek: Vingerafdruk van verdriet
"De dood maakt een einde aan het leven," schrijft Manu, "maar de dood maakt geen einde aan een relatie." Dit kleine boekje bemoedigt de mens in rouw in het overleven van verlies. "Verlies komt vaak naar boven op belangrijke keerpunten van het leven. Bij belangrijke gebeurtenissen denkt men eraan hoe de ander zou hebben gereageerd (...) Met sterven eindigt de relatie niet."
Lees ook over:
Rouwvragen aan Manu Keirse | 'Krijgt het leven ooit nog glans na mijn dochters zelfdoding?'
Lees ook over:
Marleens dochter (16) werd aangereden: ‘Het voelde alsof ik uit mijn lijf stapte. Alles ging op zwart’
Geschreven door
Manu Keirse
