Laatste foto | ‘Mijn vader en ik belden elkaar elke dag. Die gesprekjes mis ik nu’
17 november 2021 · 00:59
Update: 16 november 2022 · 14:43
De vader van Floyd moet met spoed naar het ziekenhuis vanwege buikpijn. Floyd hoort dit pas een dag later, maar dan ligt zijn vader al in coma. En dus kan Floyd niet echt afscheid nemen. De laatste foto (onderaan de pagina) die hij van zijn vader maakt, is hem daarom extra dierbaar.
Floyd (30): "Mijn vader was een levensgenieter, net als ik. Een rustige man die niet van poespas hield. Gewoon lekker eten, wijntje erbij, het liefst met andere mensen.
Muziek was onze grootste passie. Hij had een grote elpee-collectie. Samen konden we daar uren naar luisteren in de muziekkamer. Mijn vader was enorm fan van Pink Floyd. Hij heeft mij zelfs naar de band vernoemd.
Buikpijn
Op een zaterdagavond dronk mijn vader een biertje met een vriend. Hij klaagde over buikpijn. Toen de pijn steeds erger werd, hebben ze een ambulance gebeld. Mijn vader kreeg pijnstillers en bleef ter observatie in het ziekenhuis.
De volgende ochtend kreeg hij een hartinfarct. Pas toen ben ik gebeld. Ik wou dat ze dat eerder hadden gedaan, dan was ik meteen gekomen.
Traan
Toen ik in het ziekenhuis kwam, lag mijn vader al in coma. Hij reageerde nergens meer op. Ze hadden hem drie kwartier gereanimeerd. Ik zat aan zijn bed, toen zijn oog ineens een beetje openging. Er liep een traan uit. Het voelde alsof hij zei: ‘Jongen, het is goed, laat me maar gaan’. Dat was zo mooi, mijn vader huilde nooit.
Aan het eind van de dag kwam “het gesprek”. De artsen vertelden dat ze niks meer voor mijn vader konden doen. De beademingsapparatuur hield hem in leven. ‘Laat mensen komen die afscheid van hem willen nemen,’ werd ons verteld. Iedereen is gekomen.
Alles ging zo aan me voorbij die dag. Ik was in shock. Voor mijn oma en zusje wilde ik nuchter blijven en de boel relativeren. Eigenlijk voelde ik me heel emotioneel. Die emoties kwamen er alleen niet uit.
Regelmodus
Lange tijd zat ik in de regelmodus en drukte ik mijn emoties weg. Pas een jaar na zijn dood kwam de klap. In die fase zit ik nog steeds in. Gelukkig heb ik een lieve vriend en mijn omaatje.
Ik mis mijn vader in kleine dingen. We belden elkaar elke dag. Soms duurden die gesprekjes maar tien seconden, maar ze waren zo waardevol. Dat mis ik nu.
Of als ik langs een delicatessenwinkel met allemaal hammen loop. Het liefst zou ik er eentje willen kopen en die samen met hem opeten in de tuin, met een wijntje erbij. Want daar hielden we van.
En bij bepaalde muziek, natuurlijk. Daarom heb ik een tattoo gezet van ons favoriete liedje met zijn sterfdatum erbij.
Een voor allen
Mijn vader en ik waren er voor elkaar. Hij stond altijd voor me klaar, was echt een lieve papa. Hij bood altijd een oplossing, voor wat dan ook. Als het nu slecht met me gaat, denk ik aan wat we dan altijd tegen elkaar zeiden: ‘Een voor allen, allen voor een.’
Laatste foto | ‘Daar lag hij dan, hulpeloos vechtend voor zijn leven’
Laatste foto | ‘Daar lag hij dan, hulpeloos vechtend voor zijn leven’Jurgen: 'Luna's (9) laatste wens was om met ons te trouwen' (Deel 1)
Jurgen: 'Luna's (9) laatste wens was om met ons te trouwen' (Deel 1)
Meest gelezen
- Wilma's zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilma's zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
- Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
'Op zijn sterfdag weten we nog steeds niet goed wat we moeten doen'
Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
Lees ook
- Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
‘Whit, ik doe net of je op reis bent’
Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
- Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
- Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’
'Het zal nooit wennen dat er altijd een persoon ontbreekt'
Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’