Laatste foto | ‘Daar lag hij dan, hulpeloos vechtend voor zijn leven’

Emmy (31): "Een beer, zo teer. Zo omschreef ik mijn vader in een berichtje aan mijn familie toen hij in coma lag. Zo’n grote, stoere man. En daar lag hij dan, hulpeloos vechtend voor zijn leven. Helemaal intact, geen kras of schram, maar hersenen zijn zo delicaat en teer.  

Zijn kadetten

Vanaf de dag dat mijn zoontje Theo, zijn oudste kleinzoon, werd geboren, liep hij altijd met hem rond. Papa had een klein hartje en een grote liefde voor zijn familie. Het was de job van zijn leven, opa zijn. Pepe, noemden zijn kleinkinderen hem. Het was op zijn lijf geschreven. Ondertussen had hij drie kleinkinderen, met de vierde op komst, die hij nooit meer zou ontmoeten. Wat hield hij van zijn kadetten."

"Tegelijkertijd kreeg hij extra grijze haren bij de gedachte alleen al, vier jongens. Speciaal voor zijn oogappels maakte hij een tuinhuis. Hier kon hij zitten te genieten van zijn gierende kleinkinderen. Net als wanneer ze speelden in zijn zelf aangelegde, veel te grote zandbak."

Stille doder

"Wij zijn landbouwers en loonwerkers. Mest injecteren was een van papa’s passies in de boerenstiel. Die injecties zorgden ervoor dat de vruchten beter groeiden en de oogst beter was.

Het was 11 juni 2021, de datum die voor altijd in mijn geheugen gegrift staat. De dag waarop onze wereld instortte. Papa was mest aan het injecteren en ondertussen de mest aan het mixen in een open stal. Tijdens het controleren van de mixer is hij bedwelmd geraakt door de mestgassen die vrijkwamen.

Het was die dag erg mistig, waardoor de walmen laag bleven hangen. Deze gassen zijn giftig en kunnen dodelijk zijn in een gesloten ruimte. Ze worden ook wel de stille doder genoemd. Niemand had dit kunnen voorzien. De boer vond hem levenloos op de grond, net buiten de stal. Hij belde de hulpdiensten en daarna mijn moeder en mij."

Rollercoaster

"Mijn mama was in paniek. Ik begon direct te reanimeren tot de ambulance kwam. Papa’s hart klopte weer en zijn huidskleur werd roze. Een paar uur later zaten we in de wachtzaal van het ziekenhuis in Gent. Daar zaten we, volledig verslagen met een prachtig uitzicht op de zonsondergang over de stad, toen het slechte nieuws kwam. Hij lag in coma. Zijn toestand was kritiek. Als hij al uit zijn coma zou komen, was het de vraag hoe."

"De dagen erna waren een rollercoaster van emoties en overlevingsdrang. We hoopten op een mirakel. Vele kaarsen werden aangestoken, we kregen steun van alle kanten. Maar het mocht niet zo zijn. Na zes dagen vechten werd papa hersendood verklaard."

Orgaandonatie

"Een dag later namen ze hem mee voor orgaandonatie. Een dubbel gevoel, maar de juiste beslissing. Zijn hart klopt nu verder in een man van dezelfde leeftijd. Dankzij zijn lever en zijn nieren, hebben drie mannen weer een kwalitatief goed leven. Dat vind ik zo mooi.

Het is nu bijna vier maanden geleden. Het verdriet en het gemis worden steeds groter. Op dit moment weten we niet hoe we ons hier doorheen moeten spartelen. Een deel van mijzelf is gestorven en ik weet niet hoe ik die leegte moet vullen.

Iedereen zegt: 'Je moet sterk zijn'. Maar we moeten niets. Verdriet mag er zijn, net als kwetsbaarheid. Ooit zullen we hier sterker uitkomen."

Aanstekelijke lach

"Papa was buitengewoon fantastisch en dat voelen we nog iedere dag. Er zijn nog zo veel mensen die over hem praten, die zijn aanstekelijke lach missen. Het voelt goed dat hij zo geliefd was, dat zoveel mensen met ons meeleven en dat we hem blijven herinneren."

Laatste foto

In deze rubriek vertellen mensen over de laatste foto of herinnering die ze hebben van degene die ze missen. Heb jij ook een bijzondere laatste foto of herinnering en wil je daar iets over delen? Mail dan naar ikmisje@eo.nl o.v.v. ‘Laatste foto’

• Laatste foto | ‘Ik stond bij Jordy’s bed en zei: Laat me alsjeblieft los’

  Laatste foto | ‘Ik stond bij Jordy’s bed en zei: Laat me alsjeblieft los’

• Tattoo | 'Je zag duidelijk dat hij geknokt had, er stond een strijd op zijn gezicht'

  Tattoo | 'Je zag duidelijk dat hij geknokt had, er stond een strijd op zijn gezicht'