Gedicht | 'Jij snapt mij'

Jij snapt mij

Na zo lang zoeken 
Bleek je zo dichtbij 
Jij begrijpt het gemis, de eenzaamheid 
Jij snapt als geen ander 
Het oneindige verdriet in mij 
 
Jij begrijpt mijn dagelijkse worsteling 
Van verder zonder jou 
Van ‘wat als’ en ‘had ik maar’ 
Gezegd hoeveel ik van je hou 

Jij begrijpt de stap vooruit 
En weer twee terug 
Want dan denk ik weer aan jou  
En gaat door-met-leven me veel te vlug 

Jij begrijpt het muurtje om me heen 
Waar ik mij verscholen houd 
Zullen we hem samen slopen 
Als je me vertrouwt 
 
Je legt de woorden in mijn mond 
Ook al kennen we elkaar maar net 
Ik denk dat ik durf te zeggen 
Jij snapt mij 
Samen hebben we een stap gezet

Over Rosalie

Rosalie verloor in 2021 een goede vriend. Sindsdien schrijft ze gedichten over rouw, verlies en het leven met een chronische ziekte.

Disclaimer

Bovenstaand gedicht is met toestemming van Rosalie overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.

• Gedicht | 'Ik kan met jou lachen, terwijl je er niet meer bent'
• Ann worstelde met uitgestelde rouw: ‘Ik heb het verdriet altijd voor mezelf gehouden’