Gedicht | ‘Ergens in mij woon je, spreek je, lach je, leef je'
4 augustus 2021 · 00:14
Update: 19 mei 2025 · 16:56
Als een dierbare wegvalt, ziet de wereld er ineens totaal anders uit. Alles wat gewoon leek, vanzelfsprekend, is dat niet meer. Wie ben jij zonder die ander, waar kan je iemand die is overleden ‘vinden’?
Na het overlijden van een geliefd iemand hoef je diegene niet los te laten. Je mag anders leren vasthouden. Wat dat voor jou inhoudt, kan best een zoektocht zijn.
Dat zoeken naar de verloren geliefde, komt terug in de woorden van Kris Gelaude. De Belgische auteur verloor ruim tien jaar geleden haar echtgenoot en schreef kort na zijn overlijden het gedicht ‘Ergens in mij’.
Ergens in mij
Het licht, jouw beeld,
de tijd,
alles verandert nu.
Ik kan je voetstap
niet meer horen
of iets nog van de warmte
in je kleren voelen.
En even weg zijn
om daarna weer
thuis te komen
zal je ook al
niet meer doen.
Daaraan zou ik
nu moeten wennen.
Maar wennen, vrees ik,
doet het nooit.
Misschien moet ik voortaan
met lege plekken leren leven.
Of zal ik in de kamers
van mijn ziel
de ramen openhouden.
En het licht steeds aan.
Want ergens in mij
woon je, spreek je,
lach je, zing je, wacht je.
Niets of niemand
die je daar ooit
weg zal kunnen halen.
Over de schrijver
Kris Gelaude is een Belgische poëtische auteur van spirituele teksten, columns en artikelen. Ze schrijft vanuit haar eigen ervaring over ziekte, lijden, afscheid en het leven met gemis. Dit gedicht komt uit haar bundel Zonder woorden kan je niet (Averbode/ Erasme, 2016).
Disclaimer
Het gedicht ‘Ergens in mij’ is met toestemming van de auteur overgenomen uit deze bundel. Kopieëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de de auteur.
- Ed Sheeran zingt 'Supermarket flowers' voor zijn zieke oma, vlak voor ze overlijdt
Ed Sheeran zingt 'Supermarket flowers' voor zijn zieke oma, vlak voor ze overlijdt
- Marleens dochter (16) werd aangereden: ‘Het voelde alsof ik uit mijn lijf stapte. Alles ging op zwart’
Marleens dochter (16) werd aangereden: ‘Het voelde alsof ik uit mijn lijf stapte. Alles ging op zwart’
Meest gelezen
- Karin: ‘Toen ik zelf ging kijken, voelde ik meteen: dit is foute boel’
Verdwenen- de podcast, aflevering 1
Karin: ‘Toen ik zelf ging kijken, voelde ik meteen: dit is foute boel’
- ‘We namen afscheid van zijn leven, maar niet van Kasper zelf’
Column Jeroen van Veen - Afscheid
‘We namen afscheid van zijn leven, maar niet van Kasper zelf’
- Lars maakt een einde aan zijn leven door sextortion: ‘Het voelt een beetje als moord’
Jojanneke en de sextortiontapes - aflevering 1
Lars maakt een einde aan zijn leven door sextortion: ‘Het voelt een beetje als moord’
Lees ook
- Tien jaar na haar dood is Joys nog steeds de spil van haar vriendengroep
‘Tranen gelachen, onnozel gedaan en ten slotte het licht uit gedaan’
Tien jaar na haar dood is Joys nog steeds de spil van haar vriendengroep
- Inger: ‘Je hoopt dat hij ergens in een hutje zit, maar dat idee wordt in één klap weggevaagd’
Hendri de Vries, Verdwenen de podcast, aflevering 3
Inger: ‘Je hoopt dat hij ergens in een hutje zit, maar dat idee wordt in één klap weggevaagd’
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.