Gedicht | Mijn eigen jongetje, de liefste die ik had
4 april 2020 · 00:01
Update: 3 januari 2025 · 15:54
Suzanne Bos moest haar vrolijke, sprankelende zoontje Joris loslaten. Ze hoort zijn lach nog regelmatig als de wind door de bomen ruist. Speciaal voor hem schreef ze dit gedicht.
Mijn eigen jongetje
Mijn eigen jongetje
de liefste die ik had
in mijn droom ontmoet ik jou
jouw schaterlach breekt de hemel open
waar jij buitelt in stralend licht
Ik kijk in de spiegel van jouw ogen
en sla mijn moederhart om jou heen
dan gaan we dansen en vliegen
dwars door fysieke grenzen
voorbij elke wet en waarheid
En als ik wakker word, vier ik de liefde
dwars door en voorbij de dood
Eerder vertelde Suzanne Bos haar verhaal in Ik mis je:
Disclaimer
Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Suzanne overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Meest gelezen
- Wilma's zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilma's zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
'Op zijn sterfdag weten we nog steeds niet goed wat we moeten doen'
Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
- Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
‘Whit, ik doe net of je op reis bent’
Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
Lees ook
- Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
‘Whit, ik doe net of je op reis bent’
Yolanda en Martin verloren hun dochter Whitney (26) aan borstkanker
- Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
- Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’
'Het zal nooit wennen dat er altijd een persoon ontbreekt'
Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’
