Gedicht | Mijn eigen jongetje, de liefste die ik had
4 april 2020 · 00:01| Leestijd:1 min
Update: 19 mei 2025 · 16:53
Suzanne Bos moest haar vrolijke, sprankelende zoontje Joris loslaten. Ze hoort zijn lach nog regelmatig als de wind door de bomen ruist. Speciaal voor hem schreef ze dit gedicht.
Mijn eigen jongetje
Mijn eigen jongetje
de liefste die ik had
in mijn droom ontmoet ik jou
jouw schaterlach breekt de hemel open
waar jij buitelt in stralend licht
Ik kijk in de spiegel van jouw ogen
en sla mijn moederhart om jou heen
dan gaan we dansen en vliegen
dwars door fysieke grenzen
voorbij elke wet en waarheid
En als ik wakker word, vier ik de liefde
dwars door en voorbij de dood
Eerder vertelde Suzanne Bos haar verhaal in Ik mis je:
Disclaimer
Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Suzanne overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
- Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Meest gelezen
- ‘Ga ik dood?’ vraagt Mira (22). ‘Please, je moet vechten,’ zegt de arts
‘Ga ik dood?’ vraagt Mira (22). ‘Please, je moet vechten,’ zegt de arts
- Vijf uitspraken die rouwenden liever niet horen – en wat wél helpt
Wat zeg je tegen iemand die rouwt?
Vijf uitspraken die rouwenden liever niet horen – en wat wél helpt
Lees ook
- ‘Noah was altijd blij als hij je zag. Op zijn eigen manier, want hij kon niet praten’
Sheila verloor haar 4-jarige kleinzoon
‘Noah was altijd blij als hij je zag. Op zijn eigen manier, want hij kon niet praten’
- ‘Ga ik dood?’ vraagt Mira (22). ‘Please, je moet vechten,’ zegt de arts
‘Ga ik dood?’ vraagt Mira (22). ‘Please, je moet vechten,’ zegt de arts
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.
