Gedicht | Mijn eigen jongetje, de liefste die ik had
4 april 2020 · 00:01
Update: 3 januari 2025 · 15:54
Suzanne Bos moest haar vrolijke, sprankelende zoontje Joris loslaten. Ze hoort zijn lach nog regelmatig als de wind door de bomen ruist. Speciaal voor hem schreef ze dit gedicht.
Mijn eigen jongetje
Mijn eigen jongetje
de liefste die ik had
in mijn droom ontmoet ik jou
jouw schaterlach breekt de hemel open
waar jij buitelt in stralend licht
Ik kijk in de spiegel van jouw ogen
en sla mijn moederhart om jou heen
dan gaan we dansen en vliegen
dwars door fysieke grenzen
voorbij elke wet en waarheid
En als ik wakker word, vier ik de liefde
dwars door en voorbij de dood
Eerder vertelde Suzanne Bos haar verhaal in Ik mis je:
Disclaimer
Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Suzanne overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Gedicht voor Sijmen | Nooit gedacht, maar toch gezegd…
Meest gelezen
- Frank verliest beide zoons: ‘Hij heeft geprobeerd zijn broertje te redden en moest dat met zijn eigen leven bekopen’
Frank verliest beide zoons: ‘Hij heeft geprobeerd zijn broertje te redden en moest dat met zijn eigen leven bekopen’
- Patricia verliest haar zoon Swen (14): 'Hij zei: "Mama, je moet me helpen, ik wil niet dood”'
Patricia verliest haar zoon Swen (14): 'Hij zei: "Mama, je moet me helpen, ik wil niet dood”'
- Blog Monique | ‘Mijn dagen waren van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gevuld met dingen regelen’
Blog Monique | ‘Mijn dagen waren van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gevuld met dingen regelen’
Lees ook
- Blog Rebekka | ‘Met mijn dode-moeder-opmerking verpest ik vaak de sfeer’
Blog Rebekka | ‘Met mijn dode-moeder-opmerking verpest ik vaak de sfeer’
- Douwe Bob over rouw: ‘Mijn vrouw heeft het nog zwaarder’
Douwe Bob over rouw: ‘Mijn vrouw heeft het nog zwaarder’
- Marlijn en Tom verliezen hun zoon (1): ‘Hadden we dan nog minder tijd dan we dachten?’
Marlijn en Tom verliezen hun zoon (1): ‘Hadden we dan nog minder tijd dan we dachten?’
