Dagboek Catharina #29 | Gedicht: 'Ik draag je loodzwaar in mijn hart'
Na het plotselinge overlijden van haar broer en soulmate Kees schrijft Catharina om woorden te geven aan een verlies waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Dit keer vat ze haar gevoelens kernachtig samen in een gedicht: 'Ik draag je'.
Ik draag je
Ik draag je loodzwaar in mijn hart
Herinneringen die wij delen
Als waardevolle edelstenen
Ik draag ze nu voor twee alleen
Al het mooie doet nu pijn
De gedachte aan het lachen
Zachte klanken van een lied
En zelfs het licht verdraag ik niet
Liefst jaag ik alles naar voorbij
Het leven dat maar niet wil wachten
En blijf ik stiekem bij jou achter
Verstopt in de grond van mijn hart
Loodzwaar weeg je in mijn ziel
Die altijd boven tijd kon zweven
Op afstand toch met jou verweven
Kunnen wij nog steeds misschien?
Delen dragen duizend vragen
Door engelen gedragen
Hart en ziel
Lees ook over:
Dagboek Catharina #30 | ‘Er is helemaal niets wat me kan motiveren nu’
Lees ook over:
Dagboek Catharina #18 | ‘Ik heb zielenfantoompijn’
Geschreven door
Catharina de Riet - Neven
