Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Brigitte Kaandorp neemt afscheid van haar goede vriend met 'Zeewind' | Songtekst

1 november 2022 · Leestijd 3 min

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

'Het leven hangt nog om je heen, maar oh wat je lig je stil hier jongen,' schrijft Brigitte Kaandorp nadat ze aan het ziekenhuisbed van haar goede vriend Bert zit. En zo ontstond het lied 'Zeewind', een mooi liedje over afscheid.

Brigitte Kaandorp schrijft Zeewind over haar regisseur en groede vriend Bert Klunder, die doodging. In een interview met Trouw vertelt ze: "Ik zat aan zijn ziekenhuisbed en zag de zon nog letterlijk in zijn gezicht. Alsof hij zo kon opstaan. Je pakt zijn hand, die is nog warm. Maar hij reageert niet zoals je gewend bent. Ik zei: 'Bertje, hé Bert'."

Maar een reactie blijft uit. "Niks. En toen dacht ik: hij is weg. Hij is er nog, maar je weet dat hij gevlogen is, een grens voorbij. Dat heb ik letterlijk zo opgeschreven." Zo ontstond Zeewind, een mooi liedje over afscheid. "Toen het af was, dacht ik: dit is te privé. Maar toen ik het ging spelen, bleek het juist heel universeel."

De weergave van Spotify vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Songtekst 'Zeewind' Brigitte Kaandorp

Je hebt nog zon in je gezicht
De zeewind hangt nog in je haren
En zelfs in dit kouwe, neon licht
Lijk je je warmte te bewaren

Er is nog adem in je lijf
Je hebt nog zuurstof in je longen
Het leven hangt nog om je heen
Maar oh wat je lig je stil hier jongen

Wat is het vreemd je zo te zien
Tussen de draden en de slangen
Die witte lakens om je heen
En toch die kleur nog op je wangen

Maar geen beweging in je lijf
En roerloos zijn je ledematen
En geen reflex op mijn gewrijf
En geen reactie op mijn praten

Het is onherroepelijk gebeurd
Je bent voor altijd los geschoten
De poorten dicht, de sleutel kwijt
En de terugweg afgesloten

Je onvermijdelijk zien gaan
En wat je lief is, los zien laten
Maakt het zo moeilijk, op te staan
En deze kamer te verlaten

Er is nog adem in je lijf
Je hebt nog zuurstof in je longen
Het leven draalt nog om je heen
Maar oh wat lig je stil hier jongen
Met op je voorhoofd nog één kus
Zul je misschien nog even blijven
Om op een onbewaakt moment
Met de zeewind weg te drijven

Tekst en muziek: Brigitte Kaandorp

Dagboek Catharina #11 | ‘Ik dacht dat ik in het ziekenhuis kwam om iets af te sluiten’

Lees ook over:

Dagboek Catharina #11 | ‘Ik dacht dat ik in het ziekenhuis kwam om iets af te sluiten’

Foto: Patrick Harderwijk ANP

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--