Blog | Petra over Koningsdag: ‘Laura blijft voor altijd mijn prinses’

Popcorn

Koningsdag… Wat wás het een feestje! Laura zat vaak ‘s morgens vroeg voor dag en dauw op een kleedje op de vrijmarkt. Samen met broer Wydo of een vriendin. Urenlang wachtte ze geduldig voor een paar euro winst.

Of dan de dag voorafgaand aan Koningsdag: Laura maakte popcorn in de magnetron totdat het apparaat er wegens oververhitting mee stopte en de keuken blauw stond van de walm. Een dag later verdiende ze hieraan meer dan 150 euro voor het goede doel.

Contrast

Koningsdag… Laura genoot, en ik genoot met haar mee. Samen een oliebol eten of poffertjes, of snuffelen op de rommelmarkt.

Maar nu? Ik kon het de afgelopen jaren niet opbrengen om me te mengen in de feestvreugde. Stiekem ben ik blij dat koningsdag dit jaar stilletjes voorbijgaat door de maatregelen tegen Corona. De sfeer, de feestelijke stemming: het past niet bij het verlies dat ik met me mee draag. Het contrast is te groot. De herinneringen zijn te pijnlijk. Nooit meer samen die veel te vette oliebol eten, of alle onverkochte spullen weer mee terug naar huis nemen.

Verstoppen

Koningsdag… Sla mij maar over. Laat het maar aan mij voorbijgaan. Maar tegelijk kan ik bedenken: Hoe moet dat nu de rest van mijn leven op deze dag? Ga ik me al die komende jaren verstoppen terwijl de rest van Nederland een feestje viert? Ontneem ik mezelf daarmee niet onnodig een stukje plezier? Al wordt het nooit meer zoals het zou moeten zijn, kan ik ervoor kiezen om die dag een beetje te genieten en niet alleen maar de pijn van het verlies te voelen?

‘Hoe moet dat nu de rest van mijn leven op deze dag?’

Maxima

Ik denk aan Koninginnedag 2006… Een dag met speciale herinneringen. Laura stond zij aan zij naast Maxima. Na uren wachten in de hagel en de kou, was daar dat ene moment! Wat wás ze er trots op om naast Willem Alexander en die mooie prinses Maxima te staan, en een paar woordjes met hen te wisselen. Samen een klein stukje te schilderen aan een groot schilderij. Het was voor Laura een onvergetelijke gebeurtenis, net als voor mij.

Mijn eigen prinses

Koningsdag… Een dag, net als veel andere bijzondere dagen, waarop het missen zo extra voelbaar is. Omdat de herinneringen zo bijzonder zijn. Ik kan me gaan verstoppen en alleen maar verdrietig zijn. Maar ik kan het misschien ook voorzichtig omdraaien en het een beetje anders gaan ervaren.

‘Kan ik ervoor kiezen om die dag een beetje te genieten?’

Denken aan vroeger hoeft niet alleen maar pijn te doen. Ik ga het dit jaar proberen, met in mijn achterhoofd deze mooie gedachte op Koningsdag:

Lieve Laura, jij was en blijft voor altijd mijn eigen prinses!