Blog Petra | Genieten is niet meer wat het was

Ik ben weer terug na een week kamperen in Frankrijk. Het heeft me heel goed gedaan er even helemaal uit te zijn. Weg uit de sleur van de rouw en van de dagelijkse dingen thuis.

Boost

Mijn stemming heeft er een enorme boost van gekregen en ik heb me in tijden niet zo goed gevoeld. Ik sliep in het tentje van Laura, zo was ze er toch een beetje bij. En toen ik terug vloog, hoog boven de wolken, met de blauwe lucht boven mij, voelde ik me even heel dicht bij de hemel en daardoor dichter bij Laura.

Met mijn vrienden heb ik leuke dingen ondernomen en ik heb zóveel gelachen. Meer dan ik in het hele afgelopen jaar gedaan heb. Ik heb genoten en ik wist niet dat ik het nog kon.

Hoe kán dit?!

Maar nu ik weer thuis ben vraag me af: hoe kán dit?! Hoe heb ik kunnen genieten terwijl ik mijn kind zo intens mis? Het zijn twee zo verschillende emoties, dat ik ze niet bij elkaar kan brengen. In mijn hoofd, in mijn hele wezen, kunnen ze niet tegelijk bestaan. Maar toch zijn ze er allebei. En wat is genieten eigenlijk, als ik mij voortdurend verdrietig voel? Het geeft met elkaar een verwarrende hoeveelheid aan emoties. Zó, dat ik haast niet durf toe te geven dat ik genoten heb.

Schoonheid en pijn

Ik zie de schoonheid van de bergen en het heldere water van het meertje bij de camping. Ik ontspan tijdens een boottochtje en help mee met het koken op de camping. ’s Morgens haal ik een stokbroodje bij het bakkertje. Ik warm me aan de zon en aan de aanwezigheid van mijn vrienden waarmee ik kan praten en waarmee ik slap lig van het lachen.

Maar terwijl ik de zon op mijn huid laat branden en ik om me heen kijk naar het natuurschoon, voel ik ook voortdurend de pijn van het missen van mijn lieve Laura. En weet ik, dat ik dit nooit samen met haar zal beleven. Hoe kan het er tegelijkertijd zijn?

Genieten

Genieten. Ik vind het een moeilijk begrip. Genieten is niet meer wat het vroeger was en zal nooit meer hetzelfde worden. Het heeft voor altijd een rauw randje omdat het niet meer onbezorgd is. Genieten is nooit meer perfect of compleet. Als ik zeg dat ik heb genoten, betekent dat niet dat ik Laura ben vergeten en dat ik niet verdrietig was. Genieten is anders geworden. En heeft voor altijd een andere inhoud gekregen.

Ervaren dat iets goed kan zijn

Genieten is niet meer wat het was, maar het wás er wel. Hoewel ik niet kan begrijpen dat ik genoot, heeft het me goed gedaan om een week weg te zijn. Het was een kleine stap op de weg van rouw, van weer ervaren dat iets goed kan zijn, naast en ondanks het verdriet dat overal met mij meegaat.