Navigatie overslaan

Gratis inloggen

Praat mee op onze sites, beheer je gegevens en abonnementen, krijg toegang tot jouw digitale magazines en lees exclusieve verhalen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

NPO Start
Uitgelichte afbeelding

Blog Monique | ‘Weet je nog mama, toen papa echt boos was?’

gisteren · 05:57

Update: gisteren · 05:57

Monique wordt door haar oudste zoon ‘te lief’ genoemd in de opvoeding van de jongste. Zelf vraagt ze zich af of ze overbezorgd is. Is dat wat er van haar geworden is, na het verlies van Richard? “Het is maar goed dat de kinderen jou nog hebben straks.”

Storm, mijn oudste zoon, verwijt me graag dat ik te lief ben in de opvoeding van de jongste, Matteo.

Zelf is hij tot zijn negende opgevoed door zijn vader Richard en mij. En de verhalen die Storm zich daarover herinnert worden met het jaar groter.

Kat- en-muisspel

‘Weet je nog mama, als papa echt boos was? Dan rende hij de trap op en moest ik gillen.’

In werkelijkheid dreigde Richard soms om naar boven te komen en zette hij weleens twee stappen richting de trap, waarna het gegil al begon. Dominic, onze dochter, vond dat geweldig en deed ook graag mee.

Het leek nog het meeste op een kat- en-muisspel waarbij het plezier van uitdagen en grenzen opzoeken het leukste was.

Puberteit

Ik vraag me soms wel af hoe Richard het gedaan zou hebben, dat opvoeden van onze drie kinderen. En of het heel anders zou zijn dan dat ik dat nu doe.

Ik vermoed dat hij strenger was dan ik, bijvoorbeeld over het taalgebruik of over huiswerk. Ik ben meer degene die in gesprek gaat of die vindt dat ze zelf verantwoordelijkheid moeten nemen.

En de puberteit zou voor Richard net zo’n uitdaging zijn als voor mij. Ik denk dat we elkaar regelmatig zuchtend hadden aangekeken, niet wetende wat te doen.

Overbezorgde moeder

De leerkracht van Matteo noemde me laatst overbezorgd. Het maakte me boos en verdrietig tegelijk. Zit er dan toch iets van waarheid in? Is dat wat ervan gekomen is na het overlijden van Richard? Ben ik een overbezorgde moeder geworden?

Ik vind het lastig. Uiteraard wil ik niet dat iemand iets overkomt in dit gezin, maar dat had Richard zelf ook niet gewild.

Trots

Soms vraag ik me oprecht af of hij trots op ons zou zijn. Niet alleen voor het feit dat we er nog allemaal zijn en van elkaar houden, maar ook voor wie we geworden zijn. Hoe de kinderen zich ontwikkeld hebben tot complete mensen. En of ik daarin genoeg heb bijgestuurd en opgevoed.

Huilen

Toen Richard ziek was en we wisten dat hij zou overlijden, zei hij op een avond tegen mij: “Het is maar goed dat de kinderen jou nog hebben straks, want als een van ons twee het doen moet, dan moet jij dat zijn.”

En ik weet niet of dat nou juist fijn is of dat ik daarom wil huilen - want zo was het nooit bedoeld.

Meest gelezen

Lees ook

Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

Lees onze privacyverklaring.