Blog Monique | ‘En dan zie ik dat kleine, onbevangen meisje weer even’
22 november 2023 · 00:19
Update: 22 november 2023 · 00:19
Met drie kinderen, waarvan twee pubers, gaat het soms even tekeer bij Monique thuis. Op een avond ontstaat er een discussie met dochter Dominic. “Ze vraagt me hoe papa gereageerd zou hebben, als ze zo tegen mij had gesproken.”
Het is al weken onrustig bij ons thuis. Of liever gezegd, gezellig druk.
'Het is onrustig bij ons thuis'
Met twee pubers in huis en een negenjarige die steeds mondiger wordt, is het een bedrijvige boel. De middelste en de jongste clashen dagelijks waarbij ze elkaar uitdagen en irriteren. Om daarna weer samen te gamen.
De oudste gaat veel zijn eigen gang maar als hij thuis is, zoekt hij de andere kinderen op. Gezellig met z’n allen op de bank klieren, net zolang tot er eentje boos naar boven gaat.
Mondig zonder moeite
In de avond heb ik een discussie met Dominic. Sinds kort komt ze goed voor zichzelf op, iets waar ze eerder moeite mee had. Maar tegenwoordig ben ik haar oefenmateriaal. Enerzijds geniet ik ervan dat ze zo mondig wordt, anderzijds bewaak ik mijn grenzen en ontstaat er regelmatig een moment van gedoe. Ze is echt vijftien. Ze kan soms niet met mij, maar ook niet zonder mij.
Steeds vaker durft ze ook nukkig te doen tegen Bas. Een goed teken eigenlijk, maar niet altijd makkelijk. En hij is een softie als het om haar gaat, beschermend en liefdevol.
Klein en onbevangen
Bij het naar bed gaan vraagt ze hoe papa gereageerd zou hebben als ze zo tegen mij had gesproken. Ik vertel haar dat hij waarschijnlijk boos op haar was geworden.
'Ze herinnert zich niet veel meer, ze was pas vijf toen hij stierf'
Ze herinnert zich niet zoveel meer, ze was vijf jaar toen haar papa stierf. En toch herinnert ze zich wel zijn opgetrokken wenkbrauw als ze brutaal deed. Of dat hij achter haar aan rende op de trap en dat ze dan de kieteldood kreeg tot ze niet meer kon stoppen met lachen. Kleine, maar hele belangrijke herinneringen.
Ik zie dagelijks dat ze haar papa mist, vooral in de kleine dingen. En op die momenten dat de oudste op de bank ploft en gaat klieren, is ze de eerste om mee te doen en te stoeien. Gewoon een broer-zus ding, maar dan wel met een diepe herinnering aan vroeger.
En dan zie ik dat kleine, onbevangen meisje weer even.
- Blog Monique | 'Mam, hoe wist jij dat papa die ochtend dood zou gaan?’
Blog Monique | 'Mam, hoe wist jij dat papa die ochtend dood zou gaan?’
- Nicole verliest haar vader: ‘Als ik de ziekte ook heb, dan hoop ik te gaan zoals hij’
Nicole verliest haar vader: ‘Als ik de ziekte ook heb, dan hoop ik te gaan zoals hij’
Meest gelezen
- Karin: ‘Toen ik zelf ging kijken, voelde ik meteen: dit is foute boel’
Verdwenen- de podcast, aflevering 1
Karin: ‘Toen ik zelf ging kijken, voelde ik meteen: dit is foute boel’
- ‘We namen afscheid van zijn leven, maar niet van Kasper zelf’
Column Jeroen van Veen - Afscheid
‘We namen afscheid van zijn leven, maar niet van Kasper zelf’
- Lars maakt een einde aan zijn leven door sextortion: ‘Het voelt een beetje als moord’
Jojanneke en de sextortiontapes - aflevering 1
Lars maakt een einde aan zijn leven door sextortion: ‘Het voelt een beetje als moord’
Lees ook
- Praten over rouw na zelfdoding: ‘We zijn zo bang om het verkeerde te zeggen’
Over het stilzwijgen, de schuld en het ongemak na suïcide
Praten over rouw na zelfdoding: ‘We zijn zo bang om het verkeerde te zeggen’
- Hans Groot verloor zijn vrouw in Mexico: ‘Toen ik bij het ziekenhuis kwam, werd ik tegengehouden’
Hans Groot verloor zijn vrouw in Mexico: ‘Toen ik bij het ziekenhuis kwam, werd ik tegengehouden’
- Else verloor twee broers in vier weken: ‘Ik zei altijd: wij blijven bij elkaar’
Uitzending maandag 8 september
Else verloor twee broers in vier weken: ‘Ik zei altijd: wij blijven bij elkaar’
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.