Blog Esther | 'Wat mis ik een partner die mijn enthousiaste verhalen wil aanhoren'

20 april 2023 · Leestijd 3 min

· ·

Esther heeft een nieuwe baan. Haar droombaan. Opgetogen en vol passie vertelt ze de kinderen over haar werkdag tijdens het eten. "Maar na twee minuten ben ik ze al kwijt. Ze zijn al met hun gedachten ergens anders, en dat snap ik ook." Met Dennis ging dat vroeger wel anders.

Ik kijk naar de klok, “alweer zo laat?” en klap mijn laptop dicht. Als ik aan het werk ben vergeet ik regelmatig de tijd. Ik ren naar beneden en begin gauw aan het eten. Eenmaal aan tafel vertellen de kinderen over hun dag. Ik kan niet wachten tot ze uitgesproken zijn. Dan is het even stil.

“Jongens, ik heb zo’n leuke dag gehad!" begin ik. "Weet je wat ik allemaal heb gedaan?” Ik begin druk te vertellen over al die leuke dingen die ik heb gedaan. Na twee minuten ben ik ze al kwijt. Ze zijn al met hun gedachten ergens anders, en dat snap ik ook.

Droombaan

Ik heb sinds februari een nieuwe baan en het is mijn droombaan. Elke dag ben ik met leuke dingen bezig. Je kunt het bijna geen werken noemen. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van de overstap. Maar er is één ding wat ik gigantisch mis: een partner die thuis al mijn enthousiaste verhalen wil aanhoren.

'We stonden vaak in dezelfde file'

Met Dennis kon ik altijd over mijn werk praten. Er was een tijd dat ik in Amsterdam werkte en Dennis in Utrecht. We stonden vaak in dezelfde file. Soms maar een paar autolengtes van elkaar verwijderd. Al die tijd belden we dan met elkaar. Ik vertelde hem alles over mijn dag en hij gaf mij de beste adviezen. Thuis konden we ons dan richten op de kinderen.

Tips en adviezen

We gingen ook regelmatig even samen uit eten. De gesprekken gingen dan zelfs dieper dan alleen over werk. Ik had zoveel aan zijn tips en adviezen. Zelfs nu nog denk ik regelmatig aan dingen die hij mij zei. Er zijn situaties waarin ik zijn adviezen nog steeds toepas.

Wat had hij graag willen horen hoe enthousiast ik ben over mijn nieuwe baan!

De pineut

Nu zijn mijn ouders de pineut. Als ze er zijn, dan ga ik los. Gelukkig vinden ze het niet erg en zie ik ze glunderen. Blij dat ik zo gelukkig ben met mijn nieuwe baan. Mijn kinderen vertel ik nu maar korte stukjes en af en toe laat ik ze iets zien. Als ik het kort hou, dan zijn ook zij blij voor me.

Blog Esther | 'Ik lig er wakker van. Durf ik dit wel?'