Odilia en Rozemarijn verloren hun moeder: ‘Alsof ons kaartenhuis instortte’

Darmkanker

Odilia en Rozemarijn zijn pas achttien en zestien jaar als hun moeder borstkanker krijgt. Ze geneest, maar na een aantal jaar later blijkt dat ze darmkanker heeft.

‘Je zag aan haar gezicht dat het mis was’

Ondanks de slechte vooruitzichten, beseffen Odilia en Rozemarijn niet dat hun moeder zou kunnen sterven. Dat was ook niet de instelling van hun moeder. Rozemarijn: ‘Ze hield zich groot. “Kom op, ik ben er nog. We gaan er een fijne dag van maken”, zei ze dan. Maar je zag wel aan haar gezicht dat het mis was.’

Zoekend naar houvast

In 2018 horen ze dat de kanker enorm gegroeid is en opereren geen zin meer heeft. ‘Dat was een hele moeilijke dag’, blikken de zussen terug. Uiteindelijk overlijdt ze op 11 maart 2019 op 54-jarige leeftijd.

De periode na het overlijden van hun moeder is zwaar. ‘Alsof de grond onder je voeten vandaan gehaald werd’, zegt Rozemarijn. ‘Zoekende naar wat je houvast gaat geven, en niemand kan daar antwoord op geven.’

Odilia: ‘Het voelde alsof we met zijn drieën een stabiel kaartenhuis waren, dat volledig weggevaagd was. Met zijn tweeën moesten we weer opnieuw iets opbouwen.’

Therapie

Allebei gaan ze in therapie. ‘Odilia: ‘Ik had dat ook echt wel nodig. Ik had geen idee hoe ik door moest gaan. Iedereen zei: rouwen is normaal en je doet het goed. Maar wat is goed?’

Rozemarijn merkt dat ze baat heeft bij schrijven. ‘Ook leerde ik zien dat mijn omgeving een haven voor mij wilde zijn.’ Odilia: ‘Als je het verdriet deelt, doe je dat met elkaar en wordt het verdriet wat lichter.’

Odilia leert omdenken in haar therapie. ‘Ik was heel verdrietig en boos dat ik mijn moeder niet meer had. Maar ik heb leren omdenken: ik mag blij en dankbaar zijn dat ik zo’n geweldige moeder heb gehad. Dat heeft mij wel geleerd om door te gaan.’

Ik mis je

In deze aflevering van Ik mis je vertellen Odilia en Rozemarijn over wie hun moeder was en hoe ze samen nog waardevolle herinneringen hebt gemaakt.