Na ramp MH17 geeft lied ‘Wat de toekomst brenge moge’ troost
Vijf jaar geleden verloren Jaap en Diana Westerveld hun (schoon)zus Ineke en zwager Henk door de vliegtuigramp met de MH17. In al het verdriet is er een lied dat veel troost geeft voor Diana.
Op 17 juli 2014 staat de wereld stil voor Jaap en Diana. Op die dag horen zij dat vlucht MH17, waar hun schoonzus en zwager inzitten, is neergestort.
‘Later zeiden mijn kinderen: “Mam, je was die avond in shock”‘, vertelt Diana. ‘Er bestaan geen woorden voor het gevoel wat je op dat moment hebt.’
Troost
Middenin hun intense verdriet ervaren Jaap en Diana steun van de mensen om hen heen. ‘Ik geloof dat vrienden, familie, buren, collega’s ons gegeven zijn als troost,’ zegt Diana. Maar ook in de kerk vinden Diana en Jaap troost. ‘Door de mensen die er zijn, liederen die klinken, en woorden die gesproken worden.’
‘Wat de toekomst brenge moge’
Diana: ‘Het voelt regelmatig alsof God zegt: “kom maar wijfie, ik ga met je mee”‘. Ik ervaar dat ook heel sterk met het lied Wat de toekomst brenge moge. Dat was een van de lievelingsliederen van Henk en Ineke. Altijd als ik dat lied hoor, zing ik het met zo’n andere intensie mee als in de tijd voor de ramp. Met emotie, maar ook met een blij gevoel. Ondanks het verdriet en alles wat je mee maakt is er een toekomst. Ik geloof in leven na dit leven. Ergens zullen we elkaar weer ontmoeten.’
In een speciale uitzending van Ik mis je over de ramp met MH17 vertellen Jaap en Diana meer over hun (schoon)zus en zwager die zij missen en wat hen troost. Op ons Instagramaccount vind je de extra’s die niet op tv te zien zijn.
Luister hieronder het lied ‘Wat de toekomst brenge moge’ op de melodie van The Rose:
Songtekst
Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalme moed!.
Heer, ik wil uw liefde loven, al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven, ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister, zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister als ik in de hemel kom.
Laat mij niet mijn lot beslissen: zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen, als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand’len, dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen en geleid mij als een kind.
Waar de weg mij brengen moge, aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen naar het onbekende land.
