Iris schrijft een brief aan haar vader: ‘Ik mis je elke dag’
Iris verliest in korte tijd twee dierbare mannen in haar leven: eerst haar zoontje Daan en daarna onverwachts haar vader. Wanneer haar vader overlijdt, is Iris zwanger. In de zomer wordt een gezonde dochter Eva geboren. Hoewel Iris geniet van haar lieve Eva, is er ook het gemis van Daan en haar vader. Ze schrijft haar vader een liefdevolle brief waarin ze vraagt Daan een dikke knuffel te geven.
Liefste papa,
Een brief aan jou bij Ik mis je, wie had dat een jaar geleden gedacht?
Ik rouwde om mijn zoontje Daan, maar eind 2019 was dat niet meer het enige wat mij bezighield. Het ging niet goed met jou, je was nog wel rationeel en blij als ik met Isa (je kleindochter) langs kwam, maar er sloop weer wat somberheid in jou.
Depressie
Ongeveer drie jaar geleden heb ik ook een depressie bij jou meegemaakt en toen ben je er goed uitgekomen. Maar nu was het anders, het werd intenser door de tijd en vanaf maart 2020 drong niemand meer tot je door. Je was net met mama verhuisd en jullie hadden zicht op een mooie toekomst samen. Een huis dicht bij jouw kleinkinderen en een mooie locatie voor een nieuwe woning.
‘Wat ik zei, drong niet meer door’
Maar jij zag het niet meer, de depressie had jou helemaal in de greep. Nu meer dan ooit, je kon de laatste maanden niet meer rationeel denken en alles was 24/7 somber en negatief. Ik vond het na een tijd moeilijker om mijn moeder te zien, dan jouw negativiteit aan te horen. Haar batterij was ook leeg. Soms werd deze nog een beetje opgeladen, maar hij werd steeds leger.
Ik luisterde naar je, maar merkte dat het niet doordrong als ik iets terug zei.
Hardwerkende boer
Maar dat is niet hetgeen wat ik me van jou herinner. Je bent in mijn ogen niet veel depressief geweest in mijn leven. Je was een hardwerkende boer en man met principes.
Jij had al het geduld om mij te helpen met rekenen en je genoot ervan als jouw kinderen je hielpen op de boerderij. Later genoot je van de familie bij elkaar, met alle aanhang die daar in de loop van de jaren bijkwam. Het was een groot gezelschap met vier kinderen en sinds drie jaar ook nog kleinkinderen.
‘Jij was er om ons te steunen’
Wat was je trots toen Isa (mijn dochter) jou opa maakte. Jullie waren twee handen op één buik en zo voelde Isa dat ook. Toen kwam Daan, maar Daan bleek ziek en jij was er om ons te steunen.
Je gaf in de uitvaart van Daan aan dat je een herdenkingsbosje ging maken in jouw tuin, met een mooi beeld erin die Daniël (mijn partner) en ik mochten uitkiezen. Vanwege jullie verhuizing (en die van ons) is het beeld bij ons in de tuin komen te staan. Het had al een hele mooie betekenis, maar nu nog meer.
Gemis
Liefste pap, ik mis je. Ik mis jou en Daan elke dag.
Nu ik dat typ, komen de tranen weer. Wat is het moeilijk om te beseffen dat de twee mannen die zo dichtbij stonden in mijn leven allebei in zo’n korte tijd weg zijn.
Beide door een onbegrijpbare ziekte: Daan door een fysieke ziekte en jij door een mentale ziekte.
Het is moeilijk om bespreekbaar te maken wat een depressie inhoudt en wat het voor gevolgen kan hebben, want ik weiger te geloven dat jij in heldere staat ooit deze beslissing had kunnen nemen. Zelf uit het leven stappen en je vrouw, ons en alle dierbaren zomaar achter te laten.
Ik was zelfs zwanger destijds… Inmiddels is je vierde kleinkind geboren: Eva.
Ze maakt het goed en ik geef haar een levendige herinnering aan jou, haar opa.
Liefste papa, geef Daan een hele grote knuffel van ons. Zorg goed voor hem. Als je dat doet zoals je voor mij hebt gezorgd, dan komt dat helemaal goed.
Liefs,
Iris
Ik mis je
In deze aflevering van Ik mis je vertelt Iris over het verlies van haar zoontje Daan. Kort na zijn geboorte blijkt hij een zeldzaam afwijkend lymfstelsel te hebben en overlijdt hieraan in maart 2019. Na zijn overlijden, raakt Iris opnieuw zwanger. Op de hoofdafbeelding zie je Iris met haar gezonde dochtertje Eva, die in augustus 2020 is geboren.
113
Heb je hulp nodig of last van depressieve gedachten? Neem dan contact op met 113 zelfmoordpreventie.
