Blog Esther | Een doos vol herinneringen
8 juni 2020 · 00:03
Update: 5 februari 2025 · 10:50
Esther vindt kort na het overlijden van haar man Dennis brieven van hem aan de kinderen. Ze zijn dan nog te klein om te begrijpen wat erin staat. Esther maakt voor hen een herinneringsdoos met allerlei spulletjes van hun vader. Wat is het juiste moment om die aan hen te geven? En hoe zullen ze reageren?
Het was de zesde dag dat ik wakker werd in een leeg bed. Het bed, dat een korte tijd in de woonkamer had gestaan, was opgehaald. Er stonden alleen nog een paar bossen bloemen die me herinnerden aan de begrafenis. Verder was alles gewoon.
Nou ja, gewoon… Alles was anders. Ik voelde tranen opkomen toen ik daaraan dacht. Om mijn zinnen te verzetten, stortte ik me op de administratie. Ik pakte de laptop van Dennis erbij en ging aan de slag met pensioenaanvragen en andere administratieve zaken. Totdat ik ineens een document zag staan met de naam ‘Brief aan Esther’. Mijn adem stokte…
Ook een brief aan mij
‘Ik hou zielsveel van je… Je bent sterk… Ga ervoor… Ik sta achter je…,’ waren zinnen die in mijn hoofd bleven rondzingen. Ik las de brief wel honderd keer. Eerst met dikke tranen over mijn wangen. Later met een grote glimlach op mijn gezicht. Ik wist dat hij de kinderen een brief had nagelaten, maar dat hij ook een brief aan mij had geschreven, wist ik niet.
Is dit het moment?
Het is kerst 2013. Onze tweede kerst zonder Dennis. Isa is 7 en Stijn is 5. Is dit het moment om de brieven te geven? Zouden ze snappen wat erin staat? Ik twijfel en leg ze toch weer in de kast. Ieder daaropvolgend jaar overdenk ik wanneer het juiste moment daar is. Het voelt niet goed.
Een shirt van Ajax
In de tussentijd verzamel ik spulletjes van Dennis, die ik voor zowel Isa als Stijn in een mooie doos doe. Zijn favoriete luchtje, het spelletje Fifa dat hij altijd speelde, zijn horloge, een shirt van Ajax. Ik maak een fotoboekje met foto’s van Isa met Dennis en van Stijn met Dennis. De dozen zijn bijna af, maar nog steeds voelt het niet goed om ze te geven.
Het is zover
Inmiddels is Isa 14 en is Stijn 10. Op de 14de verjaardag van Isa voelde ik dat het zover was. Ik besloot zowel Isa als Stijn de doos te overhandigen.
De hele ochtend heeft Stijn huilend alle foto’s bekeken
Stijn moest huilen toen ik hem vertelde wat hij kreeg. Hij opende de doos en bij ieder item rolden de tranen over zijn wangen. De hele ochtend heeft hij huilend alle foto’s bekeken en aan het lievelingsshirt van zijn vader geroken. De brief heb ik een keer of drie opnieuw moeten voorlezen.
‘Mam, dit wil ik graag alleen doen’
Isa nam de doos met een grote glimlach in ontvangst. Ze opende de doos en deed ‘m gelijk weer dicht. ‘Mam, dit wil ik graag alleen doen,’ en direct verdween ze in haar kamer. Ze wil er niet over praten en ik mag er ook niet naar vragen. Dat is lastig. Ik wil er voor haar zijn en haar emoties zien, zodat ik haar kan troosten. Maar het is ook goed. Dit is haar manier en ook haar manier is goed.
Luchtje van zijn vader
Inmiddels hebben de dozen een prominente plek gekregen in hun slaapkamers. Soms zie ik het fotoboekje op het nachtkastje liggen of komt Stijn naar beneden met het luchtje van zijn vader op. Dan besef ik dat het goed is geweest om mijn gevoel te volgen en te wachten. Dit was het perfecte moment.
Meest gelezen
- Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
Na het verlies van Coen blijft zijn zus Charlotte achter met veel vragen. Ondanks haar verdriet probeert ze de draad weer op te pakken en het leven te omarmen.
Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
- 21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
Gevangen in je eigen lichaam
21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
- Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Sanne Koopman uit 'Op de spoed'
Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Lees ook
- Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
In de uitzending
Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
- De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
Hoe nabestaanden de kist van hun dierbaren vormgaven
De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
- Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.