Blog Bertine – Voor het eerst zonder Daan op vakantie

Ibiza

We zijn een week op het prachtige eiland Ibiza. De zon voelt zo heerlijk warm, wat heb ik dat gemist. Vorig jaar zomer is compleet langs ons heen gegaan. Negen weken lag Daan in het ziekenhuis. Het maakte niet uit of de zon nu scheen of niet. Soms liep ik naar buiten met warme kleding aan en dan bleek het al hoog zomer te zijn. De wereld gaat langs je heen als je in het ziekenhuis bent. Je leeft in een kamertje waar de wereld verder even helemaal stil staat.

“Mijn emoties vliegen alle kanten op”

Nu komt de nieuwe zomer eraan. Eén waar ik ‘gewoon’ kan doen wat ik wil. Gaan en staan waar ik wil. Maar ook één zonder Daan. Pffff mijn emoties vliegen alle kanten op. Ik wil zo graag genieten. Het leven is te mooi om er niets van te maken. Aan de andere kant mis ik mijn kind zo, een deel van mij is weg. Daan was mijn kind die mij moeder maakte. Mijn gezin klopt niet meer.

We genieten

We zijn op Ibiza en we genieten! Ik had echt geen idee of het ging lukken, maar het moment is denk ik goed. Na het overlijden kwam de winter met trieste donkere dagen. En door het winterse weer ging ik me ook echt niet beter voelen. Nu is het voorjaar en genieten we alvast van de warmte van de zon. Zo voel ik me ook een stuk beter. Hier en daar valt er af en toe een traan, maar we hebben het echt fijn samen. Daan is ook mee, hij is bij ons. Dat wil ik geloven, ook al voel ik het niet altijd.

“Ik kan nog steeds niet begrijpen dat Daan er gewoon niet meer is”

We maken een mooi plekje voor hem. Zo is hij erbij! We praten over hem en het voelt zelfs alsof hij thuis is gebleven. Helaas is dat niet waar. Ik merk wel vaker dat ik dit gevoel heb. Ik denk dat het komt omdat ik het nog steeds niet kan begrijpen dat het echt zo is. Dat het echt waar is. Dat mijn kind er gewoon niet meer is, niet meer bij mij.

Ver weg, maar zo dichtbij

En dan zijn er ook weer van die bijzondere momentjes. Thijn ziet op de hippie-markt een knuffelbeer/handpop en vraagt vol overtuiging hij die mag hebben. Tuurlijk mag dat, wat is hij er blij mee. Maar zelf moet ik even slikken want ik weet dat wanneer Daan erbij was geweest hij deze ook had willen hebben. Is dit dan die knipoog van Daan, aan ons? Daan is zover weg, maar door die knuffelbeer voel ik hem weer zo dicht bij.