Tineke Ceelen: ‘Ik zou mijn vader en broer zo graag nog een keer zien’
Haar vader en broer liggen naast elkaar begraven. Met beiden had Tineke Ceelen een hechte band: “Ze waren allebei heel belangrijk voor mij. Hun dood heeft echt iets veranderd in mijn leven.”
Tineke en Kefah ontmoeten elkaar op de begraafplaats van het Brabantse dorpje Maren-Kessel. Haar vader en broer liggen daar begraven. Met beiden had ze een hechte band. Tineke: “Ze waren allebei heel belangrijk voor mij. Hun dood heeft echt iets veranderd in mijn leven.”
Tineke Ceelen is directrice van Stichting Vluchteling en praat met Kefah Allush over leven de dood.
Huilbuien na overlijden broer
In 1998 woont Tineke in Tibet. Ze werkt daar voor het Rode Kruis en heeft een relatie met een Tibetaanse activist. Als ze drie maanden zwanger is van hun dochter, hoort ze dat haar broer Harrie een dag na zijn dertigste verjaardag is overleden. Ze reist direct terug naar Nederland voor de begrafenis. “Mijn broer en ik waren maatjes. We leken erg op elkaar.”
‘Mijn broer en ik waren maatjes. We leken erg op elkaar’
Tineke blijft een maand in Nederland om haar ouders te steunen, daarna moet ze terug naar Tibet. “Dan zit je daar met je huilbuien en al je verdriet. Dat was moeilijk, maar uiteindelijk pak je het leven toch weer op. Ik was veel bezig met de dood van Harrie, maar ik was ook bezig met het nieuwe leven dat eraan kwam. Dat heeft wel geholpen met het verwerken van het verdriet.”
Parkinson ontdekt bij vader
Ook Tinekes vader heeft het moeilijk met de dood van Harrie. “Hij kwam nooit op het kerkhof en heeft er ook nooit meer over gesproken. Hij verdroeg het absoluut niet.” Een paar maanden na de begrafenis wordt de ziekte van Parkinson bij hem ontdekt. “Daar heeft hij lange tijd redelijk goed mee geleefd, maar de laatste jaren was het één grote tobberij.” In 2014 overlijdt hij aan de gevolgen van zijn ziekte. Tineke is erbij wanneer hij zijn laatste adem uitblaast.
‘Het is alsof er iets uit je lijf gescheurd wordt als je je vader niet meer kan bellen’
Tinekes vader was haar steun en toeverlaat, ze belde hem elke dag. “Het is alsof er iets uit je lijf gescheurd wordt als dat niet meer kan. Ik neem in mijn werk vaak standpunten in die mensen liever niet willen horen. Het was dan zo heerlijk om mijn vader te bellen die zei: ‘Natuurlijk moet je dat zeggen!’ Dat mis ik.”
Leven na de dood
Tineke is er niet zo zeker van dat er leven na de dood is, maar het alternatief lijkt haar vreselijk. “Ik heb natuurlijk geen snipper bewijs dat er iets is na de dood, maar ik hoop het zo. Ik zou mijn vader en broer zo graag nog een keer zien.”
Bekijk hier Het hele gesprek tussen Tineke Ceelen en Kefah Allush in de aflevering van ‘De Kist’ van 5 maart 2017.
Tekst: Floris Petersen
