Blog Bertine – ‘Mijn grootste nachtmerrie is uitgekomen’

Hoe moet het verder?

Een kind verliezen is voor mij het ergste wat me kon overkomen. En het ergste wat me kon overkomen is gebeurd. Ik was er zo bang voor. En als het dan is gebeurd, hoe moet het dan verder? Ik heb al heel vaak te horen gekregen dat het iemands grootste nachtmerrie is, bij is die uitgekomen. En hoe ik het allemaal doe en kan? Het is geen vraag of ik het kan, ik moet namelijk. Ik heb geen keuze wat ik wel of niet wil. Voor rouwen zijn er geen do’s en don’ts. Ik doe het zoals ik doe en ik denk dat het zo goed is.

“Het is geen vraag of ik het kan. Ik moet.”

Daan missen doet pijn, heel veel pijn. Niemand kan die pijn voelen, alleen een ouder die ook zijn kind verloor. Het gevoel dat Daan nooit meer terug komt, is gewoon niet te bevatten. Nog steeds heb ik het gevoel dat hij nog terug komt of soms zelfs dat hij naast me zit. Maar als ik dan naast me kijk is het leeg en stil. Geen Daan, nooit meer.

Hoe kun je nog geloven in God?

De afgelopen jaren en ook nu komt vaak de vraag hoe ik nog kan geloven in God. Vooral door Daan kon ik mij vasthouden aan het geloof. Daan had zoveel vertrouwen in God dat ik dat ook wel moet hebben. Ik heb wel eens gezegd dat Daan een engel op aarde was. Het was een heel bijzonder kind die heel veel liefde in zich had en juist altijd aan een ander dacht. God is liefde en die liefde zag ik in Daan.

“Daans leven was kort maar uiteindelijk heeft hij heel veel gebracht.”

Maar waarom Daan maar 14 jaar mocht worden? En waarom hij zoveel pijn moest hebben? Waarom hij de laatste weken niet meer praten en lopen kon? Tja dat zijn hele moeilijke vragen, waar ik geen antwoord op krijg. En niemand een antwoord op weet.

Tuurlijk vraag ik me wel af waarom God, waarom? En ja ik ben ook wel eens boos. Maar ik blijf geloven dat God liefde is. Dat Daan nu op een mooie plek is en verder mag leven bij zijn Hemelse Vader. Daans leven was kort maar uiteindelijk heeft hij heel veel gebracht. Meer dan sommige mensen in tachtig jaar misschien wel doen. En aan die mooie dingen blijf ik vasthouden.