Petra: ‘Weer deelnemen aan het leven voelt alsof ik afstand van je neem.’

Lieve Laura ♥

Het is ruim negen maanden geleden dat jij overleed. Al die tijd heb ik bijna alleen maar aan jou kunnen denken, en dat je er niet meer bent. Maar nu, na negen maanden, is de tijd gekomen dat ik met kleine stappen weer terugkeer naar mijn werk.

Het leven gaat verder zonder jou

Ik vind dat niet gemakkelijk, want ik zou altijd wel stil willen blijven staan bij jou. Maar hoe hard het ook is, het leven gaat verder, ook nu je er niet meer bent. Uiteindelijk zal het beter voor me zijn om deel te nemen aan de maatschappij, al roept alles in me dat dat niet waar is.

Je besefte niet wat je van me vroeg

Ik weet nog dat je tegen me zei, dat ik verder moest gaan als je er niet meer zou zijn. Wat was ik verdrietig, ik wilde dat echt niet horen! Mijn hart brak en ik kon er niet eens aan denken dat je geen deel meer zou uitmaken van mijn leven. Sinds jij hier niet meer bent, staat mijn leven op z’n kop en lange tijd kon ik niet ‘zomaar’ gaan werken. Hoewel ik het toen niet wilde horen, zal ik naar je luisteren en doen wat je hebt gevraagd. Al zal je niet beseft hebben wat je van me vroeg.

Toch zal ik verder gaan

Doorgaan met mijn leven zonder jou, daarvoor heb ik niet gekozen. Ik wilde zo graag dat jij die keuze ook niet gemaakt had. Toch zal ik verdergaan Lau, want hoewel jíj er niet meer bent, ben ík er nog wel. En, hoewel ik het leven niet bepaald makkelijk vind, wil ik er toch iets van maken. Dat is beter dan het niet te doen.

Ik miste je daar, al was je er nooit

Lieve Laura, de eerste diensten die ik werkte waren confronterend. Hoewel jij vroeger nooit op mijn werk rondliep heb ik je daar gemist. Ik miste het om een briefje voor je te schrijven en op tafel te leggen voordat ik wegging. Ik miste het om me af te vragen of je al uit school zou zijn en of je die toets goed gemaakt zou hebben. Ik miste je appjes waarin je vroeg wat je kon eten en of ik na mijn werk nog even bij je langskwam als je nog niet sliep. En toen ik thuis kwam miste ik het om je daar aan te treffen om soms samen nog even te kletsen voor het slapen gaan.

In mijn hart

Weer gaan werken en deelnemen aan het leven voelt alsof ik afstand van je neem, terwijl ik dat niet wil. Als ik me bezighoud met andere dingen dan jij, moet je voor even uit mijn hoofd, terwijl ik je daar niet kwijt wil. Maar lieve Lau, ook als ik werk en ik even niet bewust aan je kan denken, ben je nog bij me. Want overal waar ik naar toe ga neem ik je met me mee in mijn hart.♥

Liefs, mamma.