Blog Petra | Fietsen in de hemel
Deze week is de geboortedag van Lennard, Petra’s zoon die op negenjarige leeftijd overlijdt. Zijn beperkingen maken zijn jonge leventje zwaar. Dan schiet Petra een herinnering te binnen aan Laura, die zich als vierjarige zus al goed bewust was van Lennards beperkingen.
Lennard
Het is juni 2020. Deze week is de geboortedag van Lennard. Hij zou achttien jaar zijn geworden. Ik stel me voor hoe het geweest zou zijn als hij gezond was geboren. Hoe zou hij eruitzien? Net als zijn broers, blond en lang? Zou hij houden van buiten zijn? Samen met Wydo gaan mountainbiken of met Harrold naar de sportschool gaan?
Een ander leven
Maar Lennard had een ander leven. Toen hij geboren werd wist ik al snel dat we heel andere dingen met hem mee zouden maken. Hij was zo vaak ziek en had veel last van epileptische aanvallen, elke dag. Hoe zou zijn beperkte leven eruitzien als hij wel achttien was geworden? Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken, want het lijden dat hij doorstaan moest, was moeilijk en pijnlijk. Ik ben blij dat het hem verder bespaard is gebleven. Toen hij stierf op negenjarige leeftijd, was ik heel verdrietig, maar ik was ook blij en opgelucht, voor hem.
Klein meisje
Laura besefte als vierjarig meisje al goed dat haar kleine broertje beperkingen had. Ook al was hij nog een baby, toch snapte ze dat dingen voor Lennard anders waren. Omdat ze zelf zo van fietsen hield, vond ze het heel erg voor Lennard dat hij dat nooit zou kunnen. Ik denk aan die keer dat we door het bos fietsten en Laura haar gedachten erover liet gaan:
‘We moeten dan wel vragen of Jezus er zijwieltjes aan doet, want Lennard moet het eerst leren.’
‘Als Jezus terug komt, dan is het een mooie dag, hè mam? Want dan kan Lennard fietsen!’ Het leek haar heerlijk voor hem om net zo te kunnen genieten van het vrije gevoel dat zij ervoer, en ze vervolgde: ‘We moeten dan wel vragen of Jezus er zijwieltjes aan doet, want Lennard moet het eerst leren.’ Het was lief en aandoenlijk, hoe ze erover praatte en nadacht. Ik herinner me haar gekwebbel nog goed, net zoals dat ze naast me fietste.
Picknicken en mooie gesprekken
En nu? Nu fietst ook Laura hier niet meer naast me. Het is eigenlijk niet te bevatten. In haar laatste jaar hebben we regelmatig einden gefietst waarbij we onderweg ergens picknickten en mooie gesprekken hadden. Wat mis ik het om dit met haar te doen. Het leek zo gewoon, maar terugkijkend was het bijzonder en waardevol. Wat zou ik er veel voor over hebben om nog een keer met haar te kunnen fietsen…
‘Lennard kan fietsen in de hemel en Laura is erbij.’
‘Fietsen in de hemel’ is voor mij een begrip geworden. Het staat voor vrij zijn van beperkingen en leven in volmaaktheid. Lennard kan fietsen in de hemel en Laura is erbij. Ik ben zo benieuwd hoe dat eruitziet!
Fietsen
Deze week viert Lennard zijn verjaardag in de hemel. Ik ben hier op de aarde en denk terug aan hoe het was en had kunnen zijn. En om zijn geboortedag te markeren ga ik een mooie fietstocht maken, wie weet fietsen zij daarboven een stukje met me mee.
Geschreven door
Petra Walinga