Joost Klein schrijft over het verliezen van zijn ouders | Lied
Joost zit net in de brugklas als hij op het sterfbed van zijn vader belooft om schrijver te worden. En na het plotselinge overlijden van zijn moeder een jaar later, lijkt dit zijn enige uitweg in het omgaan met zijn verdriet.
De op YouTube groot geworden Leeuwarder valt op door zijn eerlijkheid en luchtigheid. Na een carrièreswitch als muzikant blijft zijn fanbase hem trouw. Het 25-jarige boegbeeld onder de jongeren neemt je op het album Fryslân mee in zijn rouwproces.
Doel
Hij vertelt in het nummer Florida 2009 het verhaal van zijn overleden ouders: "Sinds het sterven van mijn vader ben ik gaan schrijven en daar is vervolgens mijn muziek uitgekomen. Ik heb niet echt een doel met het schrijven, het doel ís schrijven’" zo legt hij uit aan Mathijs van Nieuwkerk in De Wereld draait Door.
"Als ik had geschreven kon ik weer door. Ik ben nooit op zoek geweest naar kwaliteit of zo. Ik zoek gewoon."
Weinig woorden
"Ik wil op het draadje balanceren van iets emotioneels en dieps overbrengen, zonder veel woorden te gebruiken. Maar die korte tekst maakt het voor mijzelf wel duidelijk." De jonge Fries heeft zijn vingers bedrukt met de geboortedatum van zijn broer; 1983: ‘’Ik wilde liever een tattoo van iemand die nog leeft. Want dan kan hij zeggen of hij het lelijk vindt,’’ grinnikt Joost in het format Open Kaart van de VPRO.
Songtekst 'Florida 2009'
Daar sta je dan, bij de crematie van je pa
Na al die tijd van vluchten, sta je stil en denk je na
Dit is nooit meer vla
Nooit meer vla voor de tv
Nooit meer samen
Nooit meer samen kijken naar DWDD
Nooit meer dansen in het huis
En nooit meer klappen met een vuist
Misschien was het niet juist
Maar ik mis ons, en ik mis thuis
Daar sta je dan, bij de crematie van je ma
Allemaal huilende gezichten, maar dat vond ik best normaal
En ze was zo'n lieve vrouw
Nog zoveel dat ik zeggen wou
Van het spijt me, en sorry
Maar mijn hart die is nu koud
Voor jou bewaar ik mijn geduld
In een kistje, onder me bed
Maar wat is een pretpark
Een pretpark zonder pret
Florida 2009, daar, daar kwam ik mezelf tegen
Maar heb een steen verlegd in de rivier
En dat ondanks alle regen
Lees ook over:
