Eva verloor haar vader aan Alzheimer en organiseert nu diners over de dood

In 2019 kreeg Eva’s vader Ed de diagnose Alzheimer. “Ik was net naar een festival geweest, toen mijn moeder appte of we even konden bellen. Dat leek me geen goed teken. Mijn moeder vertelde over de diagnose en mijn vader zei: ‘Ja, meissie. Het is helaas zo’. Dat is ook precies zoals hij was. Het gaat zoals het gaat, geen diepere reflectie. Hij leefde erg in het moment, zag wel hoe het het zou lopen.”

Momenten van afscheid

In de jaren erna ging haar vader achteruit, maar werd de band tussen Eva en haar vader sterker. “Er ging een laagje af bij hem, hij werd echt een lieve man. Soms zaten we hand in hand samen of masseerde ik zijn gezicht. Dat was eerder nooit gebeurd. Het moeilijke aan Alzheimer vind ik dat er zoveel momenten van afscheid zijn. Eerst kon hij niet meer autorijden, toen moest hij naar een verpleeghuis, op een gegeven moment kon hij niet meer eten en drinken en uiteindelijk overleed hij.”

'Ik ben blij dat hij ‘maar’ vijf jaar met deze ziekte heeft gelopen'

“De laatste negen maanden van zijn leven woonde hij in het verpleeghuis waar mijn moeder heel lang heeft gewerkt. Dat was een fijn idee, we kenden de mensen daar. Tegelijkertijd voelde het ook alsof het zijn uitvaart was waar hij zelf nog bij was, toen hij daarheen ging. Het is als de doos van Pandora, er blijven maar momenten van afscheid komen.”

In 2024 overleed Eva’s vader. Ze wisten wat zijn wensen waren voor zijn uitvaart en dat is voor Eva een troost. “Het is zo verdrietig dat hij er niet meer is, maar ik ben blij dat hij ‘maar’ vijf jaar met deze ziekte heeft gelopen. Het was voor hem en misschien ook wel voor ons een verlossing.”

Laatste feestje

Doordat Eva zelf ervaarde hoe belangrijk is om te weten wat je wilt op een uitvaart en er openlijk over spreekt, leek ‘Je laatste feestje’ haar mooi om op te richten. Ze organiseert al langer workshops en brainstormsessies en helpt ondernemers bij hun storytelling. Dus het opzetten van ‘Je laatste feestje’ was een logische stap voor haar.

“Het idee kwam midden in de nacht op. Ik had een bepaalde rust over me. Alles was besproken en gezegd tussen mijn vader en mij. We wisten zijn wensen voor de uitvaart, hadden veel foto’s gemaakt en door de tijd heen veel momenten van afscheid met hem gehad. Nu helpt Je laatste feestje mij ook bij mijn rouw. Ik heb het nodig om over de dood en rouw te praten. Ik gun iedereen rust in plaats van stress, wanneer de laatste fase is aangebroken. Juist omdat je dan tijdens het leven al veel besproken hebt. Ik wil heel graag iets doen om het gesprek erover te normaliseren.”

“Mensen helpen met nadenken over hun uitvaart, over hun eigen dood, vind ik mooi. Zo help je je nabestaanden namelijk ook verder. Er zijn al zoveel keuzes in die week na het overlijden en je bent super verdrietig, dan is het toch heel fijn als er al over na is gedacht?”, vertelt ze.

Knuffelen

“Ik heb nu twee diners georganiseerd vanuit Je laatste feestje, ‘De generale’ noem ik die. Via LinkedIn en via-via kwamen de gasten bij mij terecht. Het is een drie-gangen-diner waar mensen in duo’s naar toe komen, maar het is ook een gezamenlijk diner. Vooraf prikkel ik mensen al wat. Ik vraag ze in de outfit te komen die ze op hun eigen uitvaart aan willen. Ieder diner staat er een paddenstoelenurn op tafel (van hetzelfde materiaal als de kist waarin mijn vader is begraven) met daarin vragenkaartjes.”

“Tijdens het diner bespreken we in duo’s verschillende thema’s rondom de dood en je laatste wensen. Zo gaat het tijdens het hoofdgerecht over wat je zou doen als je terminaal wordt. Ook delen mensen plenair wat ze willen delen. De vraag die daarbij centraal staat is: ‘Wat zijn jouw ervaringen met het gesprek over de dood?’”

'Als je over de dood praat, geeft dat ook perspectief op hoe je in het leven staat'

“De vorm is niet voor iedereen, dat snap ik wel. Maar voor de mensen die komen, werkt het heel goed. Ze zijn echt geïnteresseerd in elkaar en het is zo mooi om te zien wat er ontstaat. Aan het einde van de avond knuffelen mensen elkaar gewoon.”

“Het is heel waardevol om over de dood te praten, dat geeft ook perspectief op hoe je in het leven staat namelijk. Hoe leef je je leven? Waar besteed je tijd aan? En vragen naar andermans leven, komt er ook bij. Voor mij is Je laatste feestje ook een manier om mijn vader levend te houden in mijn herinnering. Ik vind het fijn om over hem te praten. Voor mij is het onderdeel van mijn rouwarbeid.”

Tekst: Simone Vos
Foto's: Christy de Putter

• Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'

  Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'