Gedicht | 'Hoe hard ik ook tekeer ga, zonder jou blijft alles stil'
Het gedicht 'Zonder jou' geeft woorden aan datgene waar geen woorden voor zijn. Het omschrijft rouw in al zijn rauwheid, helder en rechttoe rechtaan.
Dichter Margreet Jansen verloor zelf haar ouders en begon in hetzelfde jaar een tekstbureau. "Sindsdien ben ik elke dag op zoek naar woorden die het verschil maken. Luisteren naar kwetsbaarheid en daar een mooie strik omheen schrijven. Dat is waar ik mijn uitdaging vind."
'Zonder jou' schreef Margreet voor een meisje van 11 jaar die haar moeder verloor.
Gedicht: Zonder jou
Ik kan over jou vertellen
of zeggen hoe het met me is
maar ik kan niemand laten voelen
hoe ontzettend ik je mis
ik kan huilen, ik kan schreeuwen
ik kan vloeken wat ik wil
maar hoe hard ik ook tekeer ga
zonder jou blijft alles stil
ik eet, ik drink, ik praat, ik doe
er zijn zelfs beetjes blij
maar alles heeft een rare smaak
want jij bent er niet meer bij
soms kruip ik in mijn bol verdriet
en ben ik dicht bij jou
dan voel ik door mijn tranen heen
hoeveel ik steeds nog van je hou
soms doet het zo verschrikkelijk pijn
dat ik haast niet meer weet
hoe ik ervoor zorgen kan
dat je me nooit vergeet
dan kruip ik in mijn warme bed
dicht tegen iemand aan
en vraag of hij bij mij wil liggen
tot de pijn is weggegaan
ik kan er soms niet over praten
hoe graag ik het misschien ook wil
want zonder jou, dat heeft geen woorden
zonder jou is alles stil
in mijn dromen en gedachten
loop jij altijd met me mee
hand in hand, langs alle sterren
jij en ik, wij met z'n twee
zo blijf je heel dicht bij me wonen
een gouden randje aan mijn rouw
en kan ik misschien toch nog verder
verder leven zonder jou.
(Margreet Jansen | Uit: Ik mis je in alle kleuren)
Disclaimer
Het gedicht is met toestemming van de auteur overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de auteur.
Lees ook over:
Nel (11): ‘Achteraf had ik mijn moeders laatste moment willen meemaken’
Lees ook over:
