Gedicht | Uitweg?

Uitweg?

Was de bodemloze put
Waarin jij je bevond
Zo eindeloos diep?
Jouw zicht in het donker
Zo kleurloos dat je verdwaalde
En je de weg naar het licht
Niet meer vinden kon?

Was de pijn vanbinnen
Zo ondraaglijk zwaar en
Niet meer te verzachten?
Was een simpel woord
Een gebaar, een knuffel
Niet meer genoeg
Door bij mij te komen?

Je zag jezelf in reflectie
En voelde enkel nog duisternis
In jouw ziel en in jouw hart
Het was zwarter dan zwart
En je wenste dat
Je niets meer zou voelen
Dat dit alles verdween

Een zelfgekozen uitweg
Zag jij voor jezelf
Als een verlossing
Aan de zielenpijn voorbij
Wat het jou bood
Was een ontsnapping
Weg uit jouw strijd en wanhoop
En het maakte je voorgoed vrij

Voor jou is er nu eindelijk rust
Voorbij het geestelijk lijden
Ook al mis ik je intens
In mijn hart, daar zal je blijven
Ik heb je innig liefgehad

En in mijn armen heb ik je
Nog zachtjes gesust

Maar als niets en niemand
Jouw pad veranderen kon
En het zicht voor jou
Door die donkere mist
Te troebel en angstaanjagend was
Gevangen in jouw enorme verdriet
Dan moet ik je laten gaan

Ook al doet dit mij zo’n pijn
Ben ik zelfs vaak boos
Begrijp ik (nog) niet waarom
En mis ik je als nooit tevoren
Ik heb je teder vaarwel gekust
En is mijn wens voor jou
Je hopelijk gevonden en
Zo verlangde zielenrust

Wie weet komt eens de dag
Dat ik zeggen kan
Ik vergeef je en ik laat het los
Dacht je op dat donkere moment
Misschien ook nog wel aan mij
Komt er ooit in mijn leven
Rust in mijn hoofd en in mijn hart
En zijn we dan allebei hoop ik
Uiteindelijk verlost en vrij

Maaike Hofstra

Wil je doorpraten over zelfdoding?

Ben jij iemand verloren door zelfdoding? Je kunt altijd gratis bellen met het nummer 0800-0113 voor een gesprek en aan hen je vragen stellen. Je kunt daar ook terecht als je zelf te maken hebt met gedachten over zelfdoding. Ook kun je via de website www.113.nl gratis en anoniem chatten met deskundige vrijwilligers.