Gedicht | Tijd

29 januari 2019 · 11:42

Update: 20 mei 2025 · 08:05

Pas als je een dierbare verloren hebt, weet je hoe kostbaar ‘tijd’ is. Daarover gaat dit gedicht van Maaike Hofstra.

Tijd

Tijd…

Kwam als zilver
Wat als een regendruppel
door onze handen wegsijpelde

Jouw tijd bij mij was als goud
Mijn wens voor ons:
samen worden we oud

Mijn droom was als in platina verguld
De tijd met jou
was onbetaalbaar

Tijd…

Zo waardevol
Kost niets

Tijd…

Zo kostbaar
Kost niets

Tijd…

Zou ik willen vangen en bewaren

Tijd is…

Helaas ongrijpbaar

Maar de tijd met jou
had meer waarde
dan alle rijkdom
op deze aarde

Maaike Hofstra

Deel dit artikel:

‘Tranen gelachen, onnozel gedaan en ten slotte het licht uit gedaan’
Tien jaar na haar dood is Joys nog steeds de spil van haar vriendengroep
5 dagen geleden
Tien jaar na haar dood is Joys nog steeds de spil van haar vriendengroep
Hans Groot verloor zijn vrouw in Mexico: ‘Toen ik bij het ziekenhuis kwam, werd ik tegengehouden’
10 dagen geleden
Hans Groot verloor zijn vrouw in Mexico: ‘Toen ik bij het ziekenhuis kwam, werd ik tegengehouden’
Jojanneke en de sextortiontapes - aflevering 2
Pas drie jaar later ontdekt Beau de waarheid over de dood van zijn bonusvader: ‘Hij was de vader die ik nooit gehad heb’
7 dagen geleden
Pas drie jaar later ontdekt Beau de waarheid over de dood van zijn bonusvader: ‘Hij was de vader die ik nooit gehad heb’