Gedicht | Tijd
29 januari 2019 · 11:42
Update: 20 mei 2025 · 08:05
Pas als je een dierbare verloren hebt, weet je hoe kostbaar ‘tijd’ is. Daarover gaat dit gedicht van Maaike Hofstra.
Tijd
Tijd…
Kwam als zilver
Wat als een regendruppel
door onze handen wegsijpelde
Jouw tijd bij mij was als goud
Mijn wens voor ons:
samen worden we oud
Mijn droom was als in platina verguld
De tijd met jou
was onbetaalbaar
Tijd…
Zo waardevol
Kost niets
Tijd…
Zo kostbaar
Kost niets
Tijd…
Zou ik willen vangen en bewaren
Tijd is…
Helaas ongrijpbaar
Maar de tijd met jou
had meer waarde
dan alle rijkdom
op deze aarde
Maaike Hofstra
Meest gelezen
- Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
- Anne verloor haar vader - en maakte een kunstwerk dat je niet meer loslaat
‘Je zit klem. Voor en achter je alleen chaos. Zo voelt verlies’
Anne verloor haar vader - en maakte een kunstwerk dat je niet meer loslaat
- Marians dochter Sandra werd vermoord: ‘Mij krijgt hij niet ook nog klein’
Femicide
Marians dochter Sandra werd vermoord: ‘Mij krijgt hij niet ook nog klein’
Lees ook
- Marieke: ‘Hij duwde mijn hand weg, hij moest alleen heengaan’
Marieke verloor haar vader, uitzending zondag 10 augustus
Marieke: ‘Hij duwde mijn hand weg, hij moest alleen heengaan’
- Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
- Rouwen met AI: tóch nog dat gemiste gesprek met je overleden oma voeren
Helpt 'grief tech' in het rouwproces, of ontken je daarmee de de dood?
Rouwen met AI: tóch nog dat gemiste gesprek met je overleden oma voeren
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.