Gedicht | Laatste vlucht
‘Zacht blaast de wind je omhoog. Vederlicht. Steeds verder de lucht in op weg naar daar.’ Zo begint het gedicht ‘Laatste vlucht’ van Leonita Gerssen. Een ontroerend gedicht over afscheid nemen en een hoopvolle plek van eeuwig geluk.
LAATSTE VLUCHT
zacht blaast de wind je omhoog
vederlicht
steeds verder de lucht in
op weg naar daar
waar alles mooi en vredig zal zijn
waar liefde je hart zal verwarmen
en je zacht zweeft op eeuwig geluk
Gesloten ogen
Gesloten hart
Gesloten gedachten
Die jouw heeft verward
Open jouw armen
Geliefd door de tijd
Open en vrolijk
Heeft ons hier geleid
Verdrietige gedachten
Kwam er niet meer uit
Een stap werd genomen
Een keihard besluit
Herinneringen missen
Hier niet ons doel
Die jij hebt gebracht
Liefde en gevoel
Verslagen, verloren
Leggen ons erbij neer
Gedragen door de dagen
Dag lieverd, ik hoop tot ooit weer
Leonita Gerssen
Leonita Gerssen
‘Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan
tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.‘ Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.
