Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Gedicht Esther Terlouw | Mama, ik mis je

18 oktober 2017 · Leestijd 2 min

‘Kon ik je maar even spreken, eventjes naar je toe. Kon je nog maar tegen me zeggen, dat ik het heus allemaal wel goed doe.’

Ik mis je

Kon ik nog maar even bij je zijn,
gewoon zomaar heel even,
even met je praten,
over de alledaagse dingen van het leven.

Kon ik nog maar even bij je langs gaan,
of je even bellen,
al was het maar 5 minuten,
om even over mijn werk te vertellen.

Kon ik nog maar even een berichtje sturen,
zomaar 1 of 2:
‘Ik ga even wandelen
ga je anders gezellig mee?’

Kon je nog maar even bij me komen,
al was het maar heel even.
Dan kon ik mijn verhaal even doen
en jij kon me dan bevestiging geven.

Kon ik je maar even spreken,
eventjes naar je toe.
Kon je nog maar tegen me zeggen,
dat ik het heus allemaal wel goed doe.

Dat is wat ik het meeste mis,
die alledaagse dingen.
Praten over van alles en nog wat,
het zijn nu slechts herinneringen.

Als ik weleens onzeker was,
dan pepte jij me op.
Dan gaf je me bevestiging
en zei je: ‘Meid, kom op!’
Tranen weg en nu weer door,
dat is wat je altijd zei.
En ook al ben je er niet meer,
toch leef je voort in mij.
Want ik hoor het je nog zeggen,
dat was ook jouw gebed.
En dat houdt me op de been
en zorgt ervoor dat ik doorzet.

Esther Terlouw

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--