Gedicht Esther Terlouw | Nooit meer kind zijn – mama, ik mis je zo

Onderstaand gedicht is geschreven door Esther Terlouw. Bekijk ook het interview met Esther, waarin ze vertelt over het verlies van haar moeder.

Nooit meer kind zijn

Mama ik mis je zo…
Bij wie moet ik nu mijn verhaal doen?
Wie luistert ernaar zoals jij?
Wie pept me op als ik onzeker ben?
En als ik het moeilijk heb…wie staat me bij?

Mama ik mis je zo
Wie kent me zoals jij me kende?
Wie houdt er van me zoals jij dat deed?
Wie vraag ik nu om raad?
Wie kan ik nu bellen als ik het niet weet?

Mama ik mis je zo. …
Bij wie kan ik gewoon even huilen?
Bij wie kan ik gewoon even klagen?
Wie is er onvoorwaardelijk voor me?
Aan wie kan ik echt alles vragen?

Mama ik mis je zo…
Niemand kan jou vervangen
Niemand houdt zoveel van mij als jij
Dat kan ik ook van niemand verlangen
Jij was er onvoorwaardelijk voor mij

Bij jou kon ik helemaal mezelf zijn
Even nog kind zijn als ik dat wou
Of als ik dat even nodig had
Ook al ben ik een volwassen vrouw

Maar nu jij er niet meer bent
Is dat allemaal voorbij
Nu kan ik nooit meer kind zijn
Zonder een moeder zoals jij…

Ik weet niet of ik dat wel kan…
Maar die keuze heb ik niet…
Nu moet ik verder leven…
Alleen met mijn verdriet.
Want ook al heb ik nog een lieve vader en een prachtig kind.
Een fijne zus, een geweldige man
Het is gewoon niet te vergelijken.

Er is niemand die jou vervangen kan
En ook al vind ik troost bij hen
En ook bij familie, vrienden en God
Toch voel ik vanbinnen die leegte
En is mijn hart kapot

Want met dat jij bent gestorven
Ben ik ook een stukje van mezelf kwijt
Het af en toe nog kind kunnen zijn
Is nu toch echt verleden tijd.

Als puber wilde ik graag volwassen zijn
Bevocht ik mijn vrijheid
En deed ik je soms pijn
Ik streed voor meer zelfstandigheid
Jij hield me liever klein
Ik wilde graag vrij en vooral ook onafhankelijk zijn
Toch kwam ik er later van terug
En vond ik het toch wel fijn
Om soms zomaar heel even
Nog kind te kunnen zijn..

Nu ben je er niet meer
Nu moet ik verder zonder jou
Ik ben allang geen kind meer
Ik ben een volwassen vrouw
Maar dat ik nu nooit meer kind kan zijn…
Is toch niet wat ik wou …
Nee nooit meer kan ik kind zijn….
ik moet nu verder zonder jou…
Voor de rest van mijn leven…
Als volwassenen vrouw
en als moeder van een prachtig kind

Maar als kind zonder moeder
En dat is wat ik juist zo ontzettend moeilijk vind ….

• Esther Terlouw heeft meer gedichten geschreven en die kun je hier bekijken.