Blog Petra | 'Twee keer deze maand komt de film van hun overlijden voorbij'

7 december 2022 · Leestijd 3 min

· ·

Het is 'die periode' van het jaar voor Petra: de maand dat haar twee kinderen stierven. Ze doet altijd iets om hen extra te gedenken in deze tijd, zoals een kaarsje branden, maar dit jaar doet Petra iets anders.

November, het is geen makkelijke periode voor me.

Omdat zowel Lennard als Laura overleden in deze maand, zijn er twee gedenkdagen waarop ik stilsta bij hun sterven. Twee keer deze maand komt de film van hun ziek zijn en overlijden voorbij. Twee keer breng ik bloemen bij hun graf. Ik zie er tegenop, want wennen doet het niet. Het is niet de beste maand van het jaar, november.

Markeren

Het helpt me als ik zo´n gedenkdag vorm kan geven. Het maakt niet uit hoe, als het voor mij maar betekenis heeft. Soms maak ik een bloemstuk voor op het graf of voor thuis. Of een schilderij van textiel, waaraan ik al denkend en herinnerend werk. Maar het kan ook iets kleiners zijn, een kaarsje neerzeten, of een simpel bloemetje in een vaasje.

Tulpenroute

Dit jaar doe ik iets anders. Al een aantal maanden ontspint er zich een plan in mijn hoofd. Als het lukt zal het effect zowel mooi als symbolisch zijn. Al moet ik nog een paar maanden op dat effect wachten.

Mijn idee is om de route naar de begraafplaats te markeren. Met het planten van bloembollen ga ik Laura´s eigen tulpenroute maken. Als ik in het voorjaar naar de begraafplaats ga, zal ik overal knipoogjes in de berm zien.

Symboliek

Als ik erover nadenk en erover praat met anderen, besef ik dat er meer symboliek in het idee zit dan ik van tevoren dacht. Door het lange lint van tulpenbloemen ontstaat er straks een verbindende lijn tussen mij en mijn kinderen. De tulpen wijzen de weg van de begraafplaats naar mijn huis. Iedereen die een beetje oplettend is, kan ontdekken waar mijn kinderen thuishoren.

Het planten van de bollen is ook symbolisch voor wat zal komen: Zoals een mooie bloem uit een dorre bol komt, zo is er nieuw leven dat Laura en Lennard wacht na hun dood.

Planten

Op de sterfdag van Laura breng ik mijn plan ten uitvoer. Gewapend met een tas vol tulpenbollen ga ik met mijn zus Frederieke op pad. Tijdens onze wandeling planten we steeds een bol in de grond. In de hoop dat er volgend jaar een lint van tulpen bloeit op de route naar de begraafplaats.

Met onze handen in de aarde en soms met flinke inspanning geven we de bolletjes één voor één een plek in de grond. Intussen genieten we van het uitzonderlijk mooie novemberweer en trekken we ons niets aan van nieuwsgierig kijkende mensen.

Voldaan

Als we terug zijn heb ik een voldaan gevoel. Alle bollen zijn geplant. Bij het graf van Laura en Lennard een paar extra. Nu is het wachten op het voorjaar. Het seizoen van nieuw leven.

Hoe symbolisch kan het zijn.

Blog Petra | 'Zo vind ik zingeving na het zinloze sterven van Laura'