Blog Monique | ‘Opnieuw besef ik de absurditeit van de situatie’

Vandaag mag Matteo voorin zitten. Ik kan merken dat hij zenuwachtig is en als hij voorin zit, ziet hij meer en heeft hij afleiding. De urn van papa staat op de achterbank.

We rijden naar het crematorium. Matteo is er een paar keer eerder geweest, toen hebben we daar rondgewandeld over de begraafplaats. Dit keer hebben we een afspraak met een meneer. Hij helpt ons om de urn klaar te maken om te reizen.

Laatste wens

Richards laatste wens was dat zijn as uitgestrooid zou worden op zijn lievelingsplek in Italië. Tien jaar geleden waren we daar ook. Richard was toen al erg ziek.

We gingen in april, ik was toen zes maanden zwanger van Matteo. Het werd een mooie, maar ook confronterende reis en Richard wees naar de zee. Daar waar hij uitgestrooid wilde worden.

Verbazing en bewondering

De meneer van het crematorium is aardig. Matteo en ik krijgen iets te drinken en hij is blij dat hij frisdrank mag. Hij praat voluit en de meneer luistert aandachtig. Het is fijn dat de meneer de tijd neemt voor ons.

Er wordt een reisurn klaargemaakt. Deze moet verzegeld worden. Matteo mag helpen met het opplakken van de zegel. Ik bewonder mijn kleine mannetje. Trots vraagt hij of hij het goed heeft gedaan. De man knikt bemoedigend.

Dan ziet Matteo het gedenkplaatje op de urn en leest het voor. “Hoe kan dat nou?” Verbaasd kijkt hij me aan: “Waarom staat dat er nou, terwijl ik een dag later jarig ben?”

Leven en dood

Ik leg uit dat dit de datum van de crematie is en dat Matteo de dag erna is geboren. In mijn ooghoek zie ik de meneer schrikken. En ik besef opnieuw de absurditeit van de situatie toen. Op maandag cremeerden we Richard en de volgende ochtend meldde ik me in het ziekenhuis voor de bevalling van Matteo.

Eigenlijk zouden Richard en ik de geplande bevalling nog samendoen maar hij ging sneller achteruit dan we allemaal wilden. Hij overleed vlak voor de geboorte van Matteo. Het was een week waarin de dood en nieuw leven samen kwamen.

Na afloop lopen Matteo en ik nog even over de begraafplaats. Buiten is het guur, er is storm op komst en de wind raast om ons heen. Het is fijn om weer buiten te zijn.

• Blog Monique | ‘Deze is dan zeker van je tweede man?’
• Tamara: ‘Je begint de dag met z’n vieren, maar moet met z’n drieën naar huis’