Blog Esther | Het blijft een moeilijke dag: Vaderdag

Stijn komt uit school en smijt zijn tas in de gang. Hij lijkt wat boos. Voorzichtig vraag ik wat er aan de hand is. ‘Niets!’ zegt hij kortaf. Ik laat ‘m even met rust. Als ik vervolgens boven weer aan het werk ga en hij op zijn kamer zit, hoor ik hem met zijn hand op zijn bureau slaan. Daarna komen de tranen. Verdrietig komt hij mijn kamer binnen: ‘Juf is helemaal niet duidelijk! Ik moet iets maken en ik weet niet wat. Het klopt allemaal niet! En het is ook allemaal niet eerlijk!’ Hij is duidelijk uit zijn hum. Ik knuffel hem en hou hem stevig vast.

Gissen

Als hij de volgende dag weer verdrietig en boos thuiskomt, bel ik toch even naar de juf om te vragen of er iets aan de hand is. Samen zitten we een tijdje te gissen, maar we komen er niet uit. Dan vertelt juf dat ze deze week juist allemaal leuke dingen aan het doen zijn. Knutselen voor Vaderdag bijvoorbeeld. Het kwartje valt… Vaderdag.

Kortaf

Ook Isa is opvallend kortaf en schopt tegen alles aan. Als ik zeg: ‘Lastig elk jaar weer, hè?’ ontkent ze het glashard en gaat weer verder met wat ze deed.

Moeite met dit soort dagen

Zelf merk ik ook dat ik moeite heb met dit soort dagen. Al dagenlang bedenk ik wat we zullen doen op Vaderdag. Hoe we het beste invulling kunnen geven aan deze dag.

‘Als je vader niet meer leeft, is het natuurlijk een heel stom cadeau’

Als we die avond aan tafel zitten, leg ik het op tafel. ‘Wat vinden jullie ervan? Vaderdag? Wat willen jullie doen dit jaar?’ Beiden halen ze hun schouders op. Ik weet het ook niet goed. Stijn knutselt op school aan een paar happy socks. Heel leuk hoor, maar als je vader niet meer leeft, is het natuurlijk een heel stom cadeau. Ik snap hem. Ik stel hem voor om de sokken aan Rob te geven. Sinds een jaartje is Rob in ons leven en Stijn is gek op hem. Ik zie hem peinzen. ‘Het hoeft niet hoor, lieverd,’ zeg ik er snel achteraan.

Een geweldige oplossing

De volgende dag komt hij blij uit school. Hij heeft de oplossing! Die sokken zijn toch wel heel erg mooi geworden. Te mooi om weg te geven. Hij houdt ze lekker zelf. Hij heeft immers toch al maat 40. Ik vind het een geweldige oplossing. Uit zijn tas haalt hij een bidon van de voetbalclub AZ. Gekregen. Hij zet ‘m op tafel en zegt: ‘Deze ga ik aan Rob geven.’ Ik merk dat hij opgelucht is. ‘Wat een goede oplossing, Stijn!’ roep ik blij.

‘Ik dacht dat het er makkelijker op zou worden’

Isa en Laura (de dochter van Rob) hebben samen al plannen gemaakt voor een cadeau. Een prachtige foto van de kinderen wordt op aluminium afgedrukt. Ik merk dat Isa het toch een beetje moeilijk vindt. Logisch ook. Maar hoe leg je nou een kind uit dat ze haar vader geen verdriet doet als ze mama’s nieuwe vriend een cadeau geeft? Ik dacht dat het makkelijker zou worden als ze op school niet meer zouden knutselen voor Vaderdag. Niets is minder waar.

Een immens moeilijke dag

Dit slijt niet met de jaren. Dit went niet met de jaren… Het blijft een immens moeilijke dag, Vaderdag.