Blog Esther | Gelachen, gezongen en miljoenen tranen in de Toyota
Het valt blogger Esther zwaar dat ze noodgedwongen afscheid moet nemen van haar Toyota. Van een auto? Ja, want deze Toyota is nauw verbonden met herinneringen aan haar Dennis en aan de eerste jaren na zijn overlijden: “Er is in deze auto gelachen. Gezongen. Keihard en heel erg vals. En gehuild. Miljoenen tranen.”
Helemaal stuk
Ik sla de autodeur dicht en met trillende benen loop ik richting de werkplaats. Mijn keel is dichtgeknepen en ik durf niet te ver naar voren te kijken. Als ik een voet over de drempel zet zie ik ‘m staan. Even lijkt het een droom. Er is niets te zien. Mijn mooie glimmende Toyota Verso staat midden in de garage. Ik kijk recht tegen de achterkant. Hoe dichter ik bij de auto kom, hoe meer mijn voeten genageld aan de grond lijken te staan.
“Het had zoveel slechter kunnen aflopen als ik een andere auto had gehad.”
Dan loop ik langs de zijkant en kijk ik in de auto. Ik zie de witte doeken van de airbag en het dashboard is helemaal stuk. Als ik naar de voorkant loop barst ik in huilen uit. Vol ongeloof sta ik te kijken naar de impact van de klap. De voorkant is bijna compleet weg. Het had zoveel slechter kunnen aflopen als ik een andere auto had gehad.
Dan haal ik de auto leeg en kijk ik nog één keer achterom. Bedankt voor alle veilige kilometers. Met betraande ogen loop ik naar de auto van mijn vader.
“Het afscheid van de auto valt me zwaar. Dennis had een Toyota.”
Zonder Dennis
Het afscheid van de auto valt me zwaar merk ik. Dennis had een Toyota en we waren zo ontzettend blij met de auto dat ik dan ook geen moment twijfelde om een Toyota te kopen nadat zijn auto was ingeleverd bij zijn werkgever. Een Toyota Corolla Verso werd het. Mijn eerste grote aankoop zonder Dennis.
Al twijfelde ik toen nog wel. Moest ik dit nou wel doen? Wat zou Dennis hebben gedaan? Kon ik nog maar even vragen wat hij ervan vond. Enfin, ik kocht de auto en vanaf de eerste dag voelde het heel goed. Dit was de beste beslissing ooit!
Miljoenen tranen
Met deze auto beleefden we onze eerste avonturen zonder Dennis. We reden naar Oostenrijk om te skiën, we kochten een tent en reden met een overvolle auto voor het eerst naar Frankrijk voor onze eerste vakantie alleen.
Er is in deze auto gelachen, enorm veel gelachen. Gezongen. Keihard en heel erg vals. Er werd ook gehuild. Miljoenen tranen.
Nieuwe herinneringen
Nu moet ik afscheid nemen. Niet alleen van deze geweldige auto, maar ook van al die mooie herinneringen. Ik was nog niet klaar voor een nieuwe auto. Nu op zoek naar een auto die nieuwe herinneringen met ons gaat maken en een nieuw avontuur instapt. Een volgende fase.
Dag Toyota, bedankt voor je veilige kilometers en mooie herinneringen. We zullen je nooit meer vergeten.
Geschreven door
Esther van der Plaat
