Gedicht | Tijd
29 januari 2019 · 11:42
Update: 20 mei 2025 · 08:05
Pas als je een dierbare verloren hebt, weet je hoe kostbaar ‘tijd’ is. Daarover gaat dit gedicht van Maaike Hofstra.
Tijd
Tijd…
Kwam als zilver
Wat als een regendruppel
door onze handen wegsijpelde
Jouw tijd bij mij was als goud
Mijn wens voor ons:
samen worden we oud
Mijn droom was als in platina verguld
De tijd met jou
was onbetaalbaar
Tijd…
Zo waardevol
Kost niets
Tijd…
Zo kostbaar
Kost niets
Tijd…
Zou ik willen vangen en bewaren
Tijd is…
Helaas ongrijpbaar
Maar de tijd met jou
had meer waarde
dan alle rijkdom
op deze aarde
Maaike Hofstra
Meest gelezen
- Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
In de uitzending
Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
- Hans verloor zijn vader: ‘Mijn levensstijl stond haaks tegenover zijn geloofsleven’
In de uitzending
Hans verloor zijn vader: ‘Mijn levensstijl stond haaks tegenover zijn geloofsleven’
Lees ook
- ‘Ja, mijn moeder is oud geworden, maar mijn rouw is evengoed intens’
‘Ja, mijn moeder is oud geworden, maar mijn rouw is evengoed intens’
- Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
In de uitzending
Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.