Korrel voor korrel glipt het zand door je vingers; het besef van het verlies. Een ontroerend gedicht van Jo Ghijsen.
Korrel voor korrel
de zandstrooier in je hoofd
stelt het weten nog even uit
Zo glipt korrel voor korrel
het laatste zand door je vingers
je lege handen eisen alles op
en vullen je lijf met leed en last
later kun je zelf de zandloper keren
en zul je het pad vervolgen
Jo Ghijsen
Boek: Er dwars doorheen(2010)
Het boek Er dwars doorheen bevat gedachten en gedichten over rouw, alleen staan, oud worden en leren van het leven. De teksten komen uit de dagboeken van Jo Ghijsen (1921 – 2015), Monica Boschman schreef er gedichten bij.
Jo Ghijsen begint met schrijven op de leeftijd van 79 jaar. In de periode dat haar man overleed en ze alleen verder moest, vertrouwde ze haar gedachten toe aan het papier. Ze bracht het proces van rouwen, ouder worden en loslaten onder woorden op heldere en indringende wijze. De gedichten van Monica Boschman en de illustraties van Marjo Ghijsen versterken de boodschap van het boek.
Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij MB Communicatie overgenomen uit de bundel Er dwars doorheen van Jo Ghijsen en Monica Boschman. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
