Gedicht | Voor altijd in mijn hart
‘Met lood in mijn schoenen zoek ik je op en kijk ik naar de steen’, schrijft Esther Terlouw in het gedicht ‘Voor altijd in mijn hart’. Het beschrijft de gevoelens die naar boven kunnen komen als je het graf van een dierbare bezoekt.
Grafsteen
‘Een plek waar ik eigenlijk niet wil zijn, ik voel me plots heel alleen’. Oog in oog staan met de grafsteen van een overleden dierbare, of met de plek waar iemands as is uitgestrooid: het kan fijn zijn, maar ook heel confronterend en pijnlijk.
Voor altijd in mijn hart
Met lood in mijn schoenen zoek ik je op
en kijk ik naar de steen.
Een plek waar ik eigenlijk niet wil zijn,
ik voel me plots heel alleen.
Het is een confrontatie met de realiteit,
ik moet het accepteren.
Hoe moeilijk dat ook blijft,
ook vandaag zal ik het weer proberen.
Als ik straks weer wegloop van hier
ga ik weer door met mijn leven,
gedragen door jouw liefde
die jij me overvloedig hebt gegeven.
En ook wetend dat de Trooster,
bij wie jij nu in de hemel bent,
mijn tranen wel zal drogen,
omdat Hij me kent.
Het blijft een grote leegte,
zo zonder jou erbij…
dagen…maanden…jaren,
gingen inmiddels voorbij.
Ik kan je nog steeds niet missen
en houd een plekje apart
voor altijd blijf ik van je houden
vanuit het diepst van mijn hart!
Esther Terlouw was te zien in een aflevering van Ik mis je, waarin zij vertelt over het gemis van haar moeder.
