Afscheid
Afscheid nemen is oogsten
wat jij gezaaid hebt in jouw leven
aan liefde en goedheid die je anderen hebt gegeven.
Voorzichtig en met schroom
rapen we de vruchten van jouw bestaan,
sporen van de weg die jij tot hier toe bent gegaan.
Afscheid nemen is verzamelen de kostbare schatten van jouw wezen;
dit is wat jij ons nalaat, jouw testament;
hiertoe ben jij gekomen, hiertoe was jij bestemd:
om deze mens te worden,
door ons gezocht en gekend,
uniek, bijzonder, enig in wie je bent.
Afscheid nemen is loslaten,
te vroeg, te snel in onze ogen,
jou teruggeven aan je Schepper, die zich over jou heeft gebogen,
Jou toevertrouwen aan de Ene,
die zag hoe jij streed en vocht, die zijn hand naar jou heeft uitgestrekt en jou in je sterven zocht.
jou laten gaan in liefde
In dankbaarheid om wie je was en voor ons altijd zult zijn,
gunnen wij jou nieuw leven, voorbij al ’t vechten, voorbij alle pijn
wij geven jou uit handen,
leggen je in Gods omarmende barmhartigheid;
dat je hier mag rusten in vrede, tot voltooiing gebracht en bevrijd.
Sabine Nijland
Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij Adveniat overgenomen uit de bundel Om wie jij bent van Sabine Nijland. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
