Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Blog Petra Walinga – Nooit meer… heeft het leven dan nog zin?

16 april 2018 · Leestijd 4 min

‘Nooit meer komt mijn lieve Laura terug.’ Deze gedachte blijft al weken hangen bij Petra. De tranen blijven stromen, maar de huilbuien luchten niet op. Ze krijgt er immers haar lieve dochter niet mee terug. Om haar leven zingeving te geven gaat ze op zoek naar het plan dat er voor haar leven is.

Nooit meer….

Nooit meer komt mijn lieve Laura terug. De laatste weken blijft dit hangen in mijn gedachten. Nooit meer haar stem horen en haar de tuin zien binnenkomen door de poort. Nooit meer haar aanwezigheid hier in huis en samen dingen doen. Nooit meer een knuffel en haar humor. Het is niet te bevatten. Nooit meer is zo eindeloos, zo onomkeerbaar en definitief.

Intens verdrietig

Het maakt dat ik me intens verdrietig voel. De hele dag door. Het besef is er altijd. Als ik in de winkel loop en boodschappen doe. Als ik eten kook of de was doe. Als ik op zondag in de kerk zit of ‘s avonds tv kijk. Het maakt niet uit waar en wanneer… het verdriet om Laura is er.

Ik laat mijn tranen de vrije loop

Buitenshuis kan ik mijn tranen nog enigszins bedwingen, maar thuis laat ik ze de vrije loop. En al zou ik willen, ik kan niet meer stoppen. Er zijn dagen dat ik huilend eet, de was doe en me douche. Dat ik huil voor ik ga slapen en ’s morgens als ik wakker word weer verderga. Het lucht niet op omdat huilen niet helpt: Laura komt nooit meer terug.

Machteloos

Ik zou alles willen doen om het onomkeerbare van het nooit meer, ongedaan te maken. De drang om met mijn hoofd tegen de muur aan te bonken uit pure machteloosheid komt soms naar boven. Ik probeer mijn onrust te verdrijven door iets op te ruimen of een klusje aan te pakken, het is tijdverdrijf, maar Laura komt niet terug. Het geeft hoogstens een beetje orde in de chaos die er in mijn hoofd is gekomen nadat zij er niet meer is.

Het leven lijkt zinloos

Blog Petra Walinga

Als ik mijn lieve meisje toch eens weer terug zou kunnen krijgen… Maar er is niets wat ik kan doen. Het maakt dat ik me verlamd kan voelen, dat ik ga denken dat het allemaal geen zin meer heeft. Het maakt dat ik op de bank wil gaan zitten of in bed liggen met de dekens over me heen. Het leven lijkt zinloos omdat Laura er niet meer is. Lijkt…

Een plan voor een betere tijd

Want ik wil er niet aan dat dat de waarheid is. Ik verlies voor een tweede keer een van mijn kinderen en ik snap er helemaal niets van. Toch ga ik ervan uit dat God een plan heeft en dat Hij toe werkt naar een betere tijd. En dat er daarom zingeving moet zijn, hoe dan ook. Daar wil ik naar op zoek.

Het verschil maken

Ik heb er niets aan om de rest van mijn leven doelloos op de bank te gaan zitten. Daarom wil ik, ondanks mijn vragen, zingeving vinden. Ik wil er voor knokken om er wat van te maken. Hoe dat er uit moet zien weet ik niet precies. Maar ik heb nóg twee zonen, en wil straks mijn werk weer oppakken. Het hoeft niet speciaal in het grote, maar kan ook in kleine dingen. Bijvoorbeeld door het verschil maken door er voor iemand te zijn.

Het voelt zo zinloos dat mijn lieve Laura er niet meer is. En dat ze nooit meer terug komt. Om die zinloosheid niet nog groter te maken wil ik op zoek. Op zoek naar het plan dat er voor mijn leven is.

Geschreven door

Petra Walinga

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--