
Blog Bertine – Dit is geen droom
16 september 2016 · 07:00| Leestijd:3 min
Update: 21 februari 2025 · 13:50
‘Kon ik maar wakker worden uit deze droom’, schrijft Bertine. Ze beseft meer en meer dat ze haar zoon Daan voor altijd moet missen.
Daan is er niet meer
De eerste weken na het overlijden van Daan voelt als een roes. Alles om mij heen voelt zo onwerkelijk. Het geeft een gevoel van een droom. De zon schijnt, de bladeren ritselen aan de bomen, het gras, de bloemen alles is nog hetzelfde behalve mijn gevoel. Ik ben anders en zal nooit meer dezelfde zijn. Steeds meer en meer komt het besef binnen dat ik Daan moet missen, dat Daan er niet meer is. Morgen niet, maar ook volgend jaar niet. Nooit meer, en wat is nooit meer definitief. De roes begint een beetje uit te werken, dit is geen droom. Het is mijn leven.
Bijna elke dag ga ik naar de begraafplaats. Nooit gedacht dat ik dat zou doen. Die plek trekt aan mij, ik wil gewoon even naar Daan. Even daar bij hem zijn. Ik ga vaak op de fiets. Gelukkig is het dichtbij en dat is toch wel heel erg fijn. Onderweg gaan mijn gedachten naar Daan, naar zijn glimmende oogjes die vaak zo ondeugend keken. Die mooie glimlach die hij me gaf als hij me aankeek en zei dat alles goed zou komen. Wat mis ik dat. Lieve Daan, de mooie rode rozen voor jou staan prachtig in mijn fietsmand. Het paadje door het bos ziet er ook zo mooi uit. Het lijkt zo gewoon dat ik daar fiets, maar mijn bestemming is zo onwerkelijk.
Waar ben je nu?
Ik sla af bij de begraafplaats, het is stil hier. Heel fijn die stilte en ik hoop dat er niemand zal zijn. Dat ik gewoon even alleen kan zijn. Niemand die naar mij kijkt. Niemand die ik iets hoef uit te leggen of te vertellen hoe ik me voel.
Het graf ziet er kleurig uit, de windmolentjes draaien vrolijk rond. Je hebt een mooi plekje gekregen. Zo mooi in de zon, maar zo verdrietig. Jouw jonge leven is gestopt. Ik begrijp het niet. Tranen rollen over mijn wangen. Ik wil je roepen en eigenlijk je er gewoon weer uithalen. Dit is niet de plek waar ik wil zijn met jou. Ik kijk naar boven naar die mooie blauwe lucht en vraag me af: “Daan, waar ben je nu?”, “Ben je veilig en is alles goed?”
Kon ik maar heel even om het hoekje kijken. Kon ik maar heel even de bevestiging krijgen dat alles goed gekomen is. Kon ik maar wakker worden uit deze droom. Was alles maar weer gewoon…
Meest gelezen
- Guusje overlijdt na ongeval met vrachtwagen: ‘Ik zei gewoon gedag, zonder te weten dat het de laatste keer zou zijn’
Nieuwe aflevering Vrienden na het Leven
Guusje overlijdt na ongeval met vrachtwagen: ‘Ik zei gewoon gedag, zonder te weten dat het de laatste keer zou zijn’
- Vera (10) zei het vroeger al: ‘Later word ik hemelmeisje’
Vera (10) zei het vroeger al: ‘Later word ik hemelmeisje’
- Nicole is drager van de ziekte waaraan haar vader overleed: ‘Op jonge leeftijd moest ik al afscheid nemen’
Nicole is drager van de ziekte waaraan haar vader overleed: ‘Op jonge leeftijd moest ik al afscheid nemen’
Lees ook
- Irene's moeder wist dat ze zou sterven, maar bleef drie jaar lang het leven vieren
Irene's moeder wist dat ze zou sterven, maar bleef drie jaar lang het leven vieren
- Aura’s vader overleed in de DSM-ramp van ’75: ‘Waarschijnlijk ligt er niks in zijn kist’
Nieuwe EO-documentaire De ochtend van ‘75
Aura’s vader overleed in de DSM-ramp van ’75: ‘Waarschijnlijk ligt er niks in zijn kist’
- Vera (10) zei het vroeger al: ‘Later word ik hemelmeisje’
Vera (10) zei het vroeger al: ‘Later word ik hemelmeisje’





