Blog Petra Walinga – Een brief voor je verjaardag

Lieve Lieve Laura,

Binnenkort is het jouw geboortedag. Wat is het verdrietig om dit te moeten neerschrijven. 31 Maart is je verjaardag niet meer omdat je er niet meer bent. Wat zou ik je nog graag een cadeautje hebben gegeven. Je gefeliciteerd hebben en je een hele dikke verjaardagsknuffel hebben gegeven. Je vertellen dat ik zo veel van je houd. Het kan niet meer Lau, want je bent er niet meer…

20 lentes

Lieve Lau, ik zou trots aan iedereen verteld hebben dat je 20 lentes jong was geworden. Een leeftijd vol beloftes voor de toekomst. Een toekomst die voor jou hier niet is weggelegd. Een leeftijd op de grens van een meisje naar een prachtige jong volwassen vrouw.

Want wat was jij prachtig! Een mooie meid om te zien! Maar vooral mooi van binnen, met je lieve zachte karakter. Een groot hart voor anderen, je vriendinnen, voor kinderen. Ook voor mij en de jongens had je een groot hart.

Het is anders gegaan.

Lieve Laura, wat mis ik je ontzettend. De hele dag door. Ik wilde zo graag dat je hier zou zijn om je verjaardag te vieren, en daarna nog heel veel volgende verjaardagen. Maar het is zo anders gegaan.

Jij kon het laatste jaar je leven niet meer aan en kon en wilde zó niet verder. Je hebt daarom de stap genomen je leven te beëindigen. Je hebt bij die beslissing ook aan ons gedacht, maar zelfs dat kon je er niet van weerhouden. Hoe verdrietig is het, dat jij je zo ellendig hebt gevoeld en geen andere uitweg zag. Maar wat ben ik blij dat we het laatste jaar nog zoveel hebben gepraat en samen tijd hebben doorgebracht. Ik kan daardoor beter begrijpen dat jij tot je besluit gekomen bent.

Ik had je nog graag moed ingesproken…

Lieve Lautje, wat had ik je nog graag moed ingesproken om te blijven knokken, je nog eens verteld hebben dat het leven nog de moeite waard voor je is. Ik zou je zo graag nog een keer vertellen dat ik je niet kan missen. Ik zou nog heel veel meer willen zeggen; vooral dat ik zo veel van je houd!

We zullen onze herinneringen aan je delen.

Lieve Lau, er valt op jouw geboortedag niets te vieren, want ik ben zo verschrikkelijk verdrietig. Jou missen doet zo veel pijn. En met mij zijn er heel veel anderen die verdrietig zijn omdat je er niet meer bent. Want lieve lieve Lau, wat word je gemist.
Er blijft over dat we onze herinneringen aan je kunnen delen met elkaar en dat zullen we zeker doen.

Je leeft nog steeds…

Lieve Laura, jouw leven is niet echt gestopt. Je bent hier niet meer bij ons op deze aarde, maar je leeft nog steeds, nu bij Jezus. Dus eigenlijk word je toch een beetje 20 jaar. Je gaat het vieren in de hemel, de plek waar het pas echt feest vieren is, zoals het is bedoeld. Je bent daar samen met je broertje Lennard. Iets waar ik me geen goede voorstelling van kan maken, maar waarvan ik wel weet dat het ongelooflijk goed zal zijn.

Lieve Laura, je leeft ook door in mijn hart, want vanaf de dag dat ik wist dat je groeide in mijn buik had jij daar al een plekje. En daar haalt niemand je ooit weg.

Lieve Lau, ik houd van jou!♥♥

xx Mamma.

Ervaar jij het leven als zo zwaar dat je niet meer verder wilt? Bezoek dan deze website en zoek op tijd hulp.