Blog Esther – Watersnood zonder jou

Kapotte wasmachine

‘Mam!!! Er ligt water in de gang!!!’, hoor ik Isa schreeuwen naar beneden. ‘Water in de gang?’ Even denk ik nog aan een glas water dat waarschijnlijk om is gegaan. Dan hoor ik Isa harder schreeuwen: ‘Maaahhaaammm!!! Kom nou, het wordt steeds meer!’ Dit gaat niet om een glas water. Ik stuif naar boven, naar de wasmachine.

Zodra ik een stap op de overloop zet zijn mijn sokken nat. Er ligt inderdaad een behoorlijke plas water. Ik open de deur van de wasmachineruimte en sta een paar seconden verstijft naar de vloer te kijken. Overal ligt water. Dan ineens komt het besef dat ik moet handelen. Ik schakel mijn emotie uit en vlieg met een noodgang op de waterkraan af om die dicht te doen.

In de wasmachine liggen inmiddels drijfnatte handdoeken en het water sijpelt uit de machine op de grond. Ik pak een emmer, wring de kletsnatte handdoeken uit en gebruik ze om de vloer mee te dweilen. Na een half uur water deppen is er niets meer te zien van wat zich net heeft afgespeeld.

Twee linkerhanden

Als ik ga zitten komt ineens het besef wat er zojuist is gebeurd en vooral wat had kunnen gebeuren. Stel dat we niet thuis waren? Wat als Isa niet naar boven was gegaan?

Ik herinner me een paar jaar geleden dat de droger het niet meer deed. Hij maakte een enorme herrie en ik stond eigenlijk al op het punt om de monteur in te schakelen. Dennis, die af wilde van zijn ‘twee-linkerhanden-imago’ , zou er toch nog even zelf naar kijken. Die hele avond heb ik hem niet gezien. Ik schrok me kapot toen ik boven kwam met een kop koffie. Van de droger was nog maar weinig over en de vloer lag bezaaid met onderdelen. Ik liep naar beneden en dook het internet op, op zoek naar een nieuwe droger. Ik was ervan overtuigd dat dit nooit meer goed zou komen. Aan het einde van de avond kwam hij toch met dat ene kapotte onderdeel naar beneden. Even een nieuwe bestellen en dan kan ‘ie weer in elkaar. Het klonk als een piece of cake, maar ik had er weinig vertrouwen in. Ik zette de droger die ik op internet had gezien in mijn favorieten. Over een paar dagen kon ik ‘m bestellen en dan had ik ‘m mooi voor het weekend binnen.

Dennis de monteur

Tot mijn grote verbazing draaide de machine na twee dagen weer. Het onderdeel was binnen en alles werd weer zorgvuldig in elkaar gezet. Zo trots als een pauw kwam hij weer beneden. ‘Es, kom je even naar de droger kijken?’, zei hij met een big smile. Die avond hebben we samen een half uur naar een draaiende droger gekeken.

Vanaf dat moment was geen klus te gek. Hij haalde alles uit elkaar en als hij er niet uit kwam zocht hij op internet naar een oplossing, met succes. Inmiddels werd hij allang niet meer als de man met twee linkerhanden gezien en werd hij regelmatig gevraagd: ‘Den, zou jij eens kunnen kijken?’

Nu zat ik met mijn rug tegen de muur tussen de drijfnatte handdoeken in te kijken naar mijn kapotte wasmachine. Boos smijt ik de handdoeken door de ruimte heen. ‘Waarom ben je er nou niet meer?’ Ik wil helemaal geen monteur die naar mijn wasmachine komt kijken. Ik wil je trotse glimlach zien als je het euvel hebt gevonden en de wasmachine weer aan de praat krijgt. Ik wil je sterke armen zien schroeven, ik wil de grond bezaaid met onderdelen. Ik wil vooral dat jij er bent om me te helpen.